ditet e fundit

Tani me kemi hy ne dhjeteditshin e fundit te Ramazanit te vitit 2022 ose vitit hixhri 1442, dhe gradualisht edhe serise me reflektime nga Haxhi po i vjen fundi! Tane kohes jame munduar pjeserisht te mbaj nje kronologji me qellim qe ai qe vazhdimisht ka lexuar shkrimet te krijon nje ide me te qarte, sa mund te jete e mundeshme nga keta shkrime te shkurta. 

Gjithsesi se edhe po te doja nuk do te ishte e mundeshme te rikrijon cdo detal nga ai udhetim jetesor, prandaj perpjekja kryesore ishte qe vetem pak te sjelli aromen nepermjet tekstit dhe thurjes se fjaleve ne nje menyre pak me ndryshe me qellim te percjelljes sa me origjinal te ndjenjave qe gjithesesi jane individuale dhe subjektive.

Deri ne fund te muajit te Ramazanit do te mundoj te sjell edhe ndonje kujtim, por pa rradhitje kronologjike por thjesht edhe nje detal shtes. Por ajo qe me vetedije e ruajta qe ta shkruaj ne kete faze te fundit, ishte vizita e shpelles Hira. Aty ku filloj gjithcka!

Reflektime, se si e kam paramenduar, si kam meditura per ate moment, si dhe rikonstruimi ne imagjinaten time i udhetimit te Muhamedit a.s deri tek shpella, si ishte shpella, qendrimi aty dhe gjithsesi ai momenti, ...IKRA!

Por per kete ne ditet ne vijim, duke kerkuar Naten e Kadrit, naten me te vlefshme se nje mije nete!