Ne kohen moderne kjo hapsire brenda kompleksit te Mezxhidit eshte e shtruar me tepik te gjelbert, per dallim nga pjesa tjeter qe eshte e shtruar me tepik te kuqe!
Ngjyra e tepikut nuk eshte se luan ndonje rol, por hapsira e shenuar per besimtarin po. Sepse ne ate hapsire jane falur, gjenerata me e ndritur, bajraktaret e dinit Islam nen udheheqjen e vete te Derguarit te Allahut a.s.
Ne momentin kur qendroja ne Xhamin brenda nuk arrija te orientohem leht qe te afrohem afer kesaj hapsire, sepse kishte shume kallaballek, dhe kujdestaret per rendin kishin ngritur bariera me te cilen orientonin levizjen me qellim te mbarevajtjes.
Pasi qe arrita te orientohem, iu afrova rreshtit per te pritue per te hy brenda. Ideja ishte te rreshrohem ne safet ku kane qendru sahabet, ku ka pri namazin Muahamedi a.s. dhe ta fali namaz nafile!
Pas nje pritje mbi 10 min. erdhi rradha te hyme brenda. Per momentin deri sa rreshtoheshim i mbylla syte dhe per pak sekonda ndjejta nevojen te falemenderoj Allahun e Lartesuar qe kisha ate mundesi qe saktesisht nga Aty te mund te bije ne sexhde.
Filloj namazi, edhe pse mundohesha te jeme i koncenturar, por me duhet te pranoj qe dy reqatet mu duke se i bena me teper formalisht sepse bindja dhe neshtrimi fizike para Allahut dhe falemenderimi ishte i pa ndeprere dhe ndjehesha i pa afte ta kufizoj bindjen ne dy reqate, dy ruku, e dy sexhde.
Pas mbarimit te namazit, duke dale nga Bahçeja e Xhennetit shtegu te nxjerte prap te porta e selamit, ku perseri mu dha mundesia me plot dashuri te them prap, es selamu alejky, ja Resulullah!
No comments:
Post a Comment