taxisti

Besoj nje pjese bukur e mire e lexueseve potencial e kane degjuar apo kane lexuar per rastin kur Winston Churchill tregon se: “Nje dite mora nje taksi per te shkuar ne zyren e BBC-se per nje interviste. Kur mberrita, i kerkova shoferit te me priste per dyzet minuta derisa te kthehesha, por shoferi kerkoi falje dhe tha: "Nuk mundem, sepse duhet te shkoj ne shtepi per te degjuar fjalimin e Winston Churchill". Isha i habitur dhe i kenaqur me deshiren e burrit per te degjuar fjalimin tim! Keshtu qe nxora dhjete paund dhe ia dhashe taksistit pa i thene se kush isha. Kur shoferi mori parate, tha: “Do te pres me ore tetera derisa te ktheheni zoteri! Dhe le te shkoje Churchill ne ferr!” 

Nga ky incident jane nxjere shume konstatime, se si paraja ka ndikuar ne koruptimin e cdo vlere ne nje shoqeri.

Eshte nenkuptuar se si paraja ka ndikuar qe te shitet nje popull, per para eshte percajt nje familje, per para jane vrare njerez, per para eshte shite nderi, per para jane ndare miq e te tjera humbje te medha te vleres njerezore.

Vec mund ta paramendojm sot ne kohen e nje namqorlleku ekstrem, cila mund te jete qasja ndaj vlerave kundrejt lakmise ndaj parase!?

Ani, paramendo qasja ndaj secilit prej neshe sa jo relevante eshte ne krahasim me Churchill-in dhe rolin, dhe vleren qe ai ka patur per popullin anglez, ...per mbi pesedhjet vite ne sherbim te Kurores dhe popullit, edhe ne momentet me te errtane sherbim, gjate Luftes se Dyte Boterore!

Edhe me ne fund prapa: “Do te pres me ore tetera derisa te ktheheni zoteri! Dhe le te shkoje Churchill ne ferr!”