palaço

Dita dites duke mundu ta mbaj tempon qe per cdo dite te shkruaj nga nje tekst eshte interesant se si ndonjenhere thuajse mungon inspirini, edhe pse ne realitet ka plot tema per te cilat mund te shkruajsh, prap se prap permbahesh, apo vete cenzurohesh.

Ketij fenomeni ndoshta edhe i jame referuar ne ndonje raste ne te kaluaren, por sidoqoft me duhet ta pranoj se ndodhe shpesh ne ditet e fundit qe te mendoj te shkruaj per nje raste apo dukuri, por prap frenohem qe ti hy atij muhabeti.

Ky kujdes ne raste te caktuar ndodhen pershkak se mendoj se duhet te jeme politikisht korekt, ne raste te caktuara vjen se me duhet te ruaj etiken e komunikimit apo edhe kodeksin moral karshi raporteve ndernjerzore etj.

Ja per shembull, nuk mendoj se do ishte korekt te shkruaj me referenc per fenomenin e debilellekut ne skenene politike ne vend. Nuk do ishte e ndershme te shkruaj me referenc per fenomenin e injorantit ne arsim, apo per fenomenin e profiterit dhe kriminelit ne shendetesi e disa fenomene te tjera.

Ky kufizim vjen natyrshem sepse natyshem me pastaj duhet pervec qe te qendrojsh ne fjalen e thene behet obligim veprimi. Pastaj ceshtja hyne ne kategorin e vlersimit subjektiv, per ta deshmu te kunderten hapet sfide tjeter e  deshmimit me fakte dhe peoceseve tjera formalo-juridike, ...behet lemsh puna!

Edhe per mos behet lemsh puna e luan rolin e palaços, duke u fantazu me loje fjalesh dhe filozofi demagogjike, duke shit mend edhe duke u bere pashmangeshem pjese e se keqesh, me umutin "haj be ta çesin edhe sot, pa neser kismet, del nafak e re"!