Normal i gjith momenti ndodhi per pak sekonda, deri sa mbarova pune dhe kur u kthevà pas pak aty ishin, bile njeri e ndrronte ose e shtonte dozen ndersa tjetri i mbante surlen, nuk e di a eshte termi adekuat.
E mendova ne vete, meqe mu duken shume te ri, ja edhe kjo eshte nje marifet, nje menyre si kenaqet rinija, nje eglenxhe, nje menyre e humbjes se kohes, nje pretekst per me hy n'filma. Nuk paragjykova asgje, as qe pata kohe as qe desha.
Me te hy ne vetur e medova, se si kurr nuk me ka bë kurioz shisha, nuk kam dasht as ta provoj. Bile, nuk e di pse, por sikur me eshte duke sikur bej haram, ne qofte se e pí.
Kete piKpamje ndoshta e kam egzagjeruar kur e kam mendu ne kontekst te asaj qe ka qene karakteristik ne te kaluaren, kur njerzit kan pí hashishin, kur kan çurat duhanin, e vese te ngjajshme qe me vone kane qene tipike per ata qe kana konsumuar lendet e tjera narkotike! Prandaj as qe do te doja ta provoj ndonje here.
Por çrendesi ka, e di se nuk eshte pune e madhe per askend se une e pinose nuk e pí shishen apo duhanin, me pak per ata djemt qe nuk e çajten koken se i verente dikush, me pak merziteshin per ate se kush cka do mendoj, as ne fund te botes nuk u ka shku mendja qe dikush sot per kete do shkruje ne blog, ata e benin qejfin e vet pa kokeren e merzis, por ama edhe une e bena t'ime, ... ose rujna Zot, kjo qe bej une dikuj i duket beter shishes, nuk i dihet, a!?
No comments:
Post a Comment