najn ileven

Sa video kemi pá qe perpiqen te tregojn si dhe cka ka ndodhur gjate dites se njembedhjet te shtatorit te vitit dy mije e nje!? Sa faqe raport zyrtar eshte shkruar per ate rast tragjik te asaj dite te kobeshme ku humben jeten me qindra viktima!? Sa teori jane thurur dhe zberthyer mbi ate ngjarje, sa e sa dyshime jane ngritur per te vertetet e asaj dite!? Me qinra, me mija, me miliona, me sigur!?

Por, sa e verteta eshte eshtu zbuluar ne gjitha ate perpjekje!? Shume, pake, aspak sa!? 

Nga distanca, si nje individ spektator, nuk mund te thuhet me saktesi asgje, per kete nuk kam asnje hamendje, pervec qe me nxjere konkluzione racionale me intuit qe mund te ndihmoj konform presedaneve te me hershme.

Dhe ate duke e njoh faktin e pa mohueshem se, ngjarja ka ndodhur, ngjarja ka pas shkaktare, shkaktaret kane pas motiv, motivi duhet te kete qene shume i madhe, motive te medha kane ata qe kane endrra te medha, endrra te medha kane ata kane potencial ti realizojn ato, etj.

Tani me disa vjet, mbi dy dekada, kujtohen e perkujtohen viktimat, ngushellohen familjet, eshte pranuar "realiteti" dhe te gjithe jetojn me pasojat e humbjeve te medha nga realiteti i hidhur.

Kjo deshmon se ne menyre me brutale njeriu i adaptohet te "vertetes" qe ia krijojn te tjeret rreth vetes, kete te vertet per pasoj e pranon si fate, fatekeqesi apo si taksirat dhe jeton me ate te vertete gjithe jeten duke e trashiguar ne brezat e ardheshme diku optimizmin, diku pesimizmin, diku dashurine e diku urejten.

Kjo detyrimisht na bene te mendojm dhe mesojm, qe eshte urgjente qe realitetin duhet ta krijom neve rreth nesh, per neve dhe ata qe vine pas neve. Ky realitet duhet patjeter te jete i vertet, i sakte, me harmoni dhe dashuri, se vetem ashtu mund te pretendojm lumturi.