Keto kerkesa jane legjitime dhe detyrimisht duhet te jene te marra ne konsiderate sepse keshtu shoqerija ka avancuar ne evuluimin e saj dhe natyrshem ka arritur zhvillimin ne sferat qe i jane dashte te mbijetoj nder shekuj.
Kjo e thene teoretikisht tingellon bukur dhe nenkuptohet nese duhet ecur perpara edhe duhet te vazhdojm, por behet sa vjen edhe me e veshtire, sepse ne vazhden e te gjitha kerkesave per ndryshim, askush nuk deshiron te filloj nga vetja, nga qeliza e shoqerise, nga vete individi. Askush nuk diskuton, edhe pse e dine, se 'pse nuk ndryshojm vete!?' qe pashmangeshem ai ndryshim te reflektoj ne shoqeri qe me efetin shkak - pasoj ndryshimi i bere tek vetja te reflektoj ne shoqeri, pse nuk ndodh kjo!
Kjo ilustrohet edhe kete karikaturen shume demetuenese kur pyetet masa: "Kush deshiron ndryshime!?" ...te gjithe i ngren duart ne shenje pajtueshmerije! Kur e njeta masa pyetet: "Kush deshiron te ndryshoj!?" ... te gjithe permbahen dhe askush nuk e ngren doren! Gjithe kjo kur perceptohet dhe shikohet rreth e rrotull leht kuptohet se eshte shume e vertet! Duam ndryshime por nuk duam te ndryshojm!?
Por cka eshte ndryshimi, a thua terhekja nje hap mbrapa eshte ndryshimi i nevojshem ne vend te ati ndryshimit qe thuajse eshte i imponuar qe te perceptohet se duhet te "shkohet perpara diku!?" ...a thu ka me ja mbajt!?
No comments:
Post a Comment