palaço

Dita dites duke mundu ta mbaj tempon qe per cdo dite te shkruaj nga nje tekst eshte interesant se si ndonjenhere thuajse mungon inspirini, edhe pse ne realitet ka plot tema per te cilat mund te shkruajsh, prap se prap permbahesh, apo vete cenzurohesh.

Ketij fenomeni ndoshta edhe i jame referuar ne ndonje raste ne te kaluaren, por sidoqoft me duhet ta pranoj se ndodhe shpesh ne ditet e fundit qe te mendoj te shkruaj per nje raste apo dukuri, por prap frenohem qe ti hy atij muhabeti.

Ky kujdes ne raste te caktuar ndodhen pershkak se mendoj se duhet te jeme politikisht korekt, ne raste te caktuara vjen se me duhet te ruaj etiken e komunikimit apo edhe kodeksin moral karshi raporteve ndernjerzore etj.

Ja per shembull, nuk mendoj se do ishte korekt te shkruaj me referenc per fenomenin e debilellekut ne skenene politike ne vend. Nuk do ishte e ndershme te shkruaj me referenc per fenomenin e injorantit ne arsim, apo per fenomenin e profiterit dhe kriminelit ne shendetesi e disa fenomene te tjera.

Ky kufizim vjen natyrshem sepse natyshem me pastaj duhet pervec qe te qendrojsh ne fjalen e thene behet obligim veprimi. Pastaj ceshtja hyne ne kategorin e vlersimit subjektiv, per ta deshmu te kunderten hapet sfide tjeter e  deshmimit me fakte dhe peoceseve tjera formalo-juridike, ...behet lemsh puna!

Edhe per mos behet lemsh puna e luan rolin e palaços, duke u fantazu me loje fjalesh dhe filozofi demagogjike, duke shit mend edhe duke u bere pashmangeshem pjese e se keqesh, me umutin "haj be ta çesin edhe sot, pa neser kismet, del nafak e re"! 

pirolla

Nje gje e kam kuptuar pas moteve, e qe me siguri vjene vetem si pasoj e pervojes, se, kauzat qe i shiten botes si kauza te medha thuajse asnjehere nuk gjejn aplikim, apo me sakt, nuk duhet te gjejn aplikim lokal. Qe praktikisht do te thote, se, kauzat e medha jane te parendesishme, apo duhet te jene te pa rendesishme per njeriun qe jeton diku ne "skaj te botes".

Prandaj njeri i zakonshem, duhete te behet i jashtezakonshem dhe mos merzite fare per kauzat, agjendat, betejat, krizat, normat, dogmat, politikat, çeshtjet e medha qe ndodhin diku ne bote.

Nuk u deshka te merzitet fare cka ndodhen atje diku large sepse defacto sun bej asgje, pervec te kompromitoj rahatin qe menzi e siguron ne strofullen ku jeton ai me familjen dhe komunitetin, apo edhe sfidat qe ka aty.

Prandaj kauzat, si per shemdull sot: "te drejtat e grave ne Iran", si, "mobilizimi ne Rusi", "kriza kjo apo ajo", "te drejtat e kesaj apo asaj kategorije", do te perfundojn si "lufta ne Siri" dje, apo "Fitorja e Mursit dhe puçi i Sisit ne Egjipt", apo si "pamdemija" apo "shkolla fillore ose shkolla e mesme", pra te gjitha do te ngelin vetem nje kujtim ndersa nese mersitesh, shqetesimin do ta keshe real po edhe vuajtjet e ati shqetesimi mund ti perjetojsh ne te vertet.

Nenekuotohet se kjo bindje krijohet konform pervojes dhe perceptimit, ne vecanti ne kategorin e njerezve qe i njohin ceshtjet, sepse kategoria qe nuk "eshte e informuar" moti e ka kry kete pune, atyre nuk ua ndin fare per asgje, ai edhe sot bon TikTok live pa problem, ai moti, ka be darsem edhe kur ka pas lufte, ka bo shpi pallat edhe kur vellai ose motra ka jetu ne kasoll, as qe e lexon kete tekst, se moti ai nuk lexon sende pa lidhje, ai rron momentin, i kenaqet salltanatit, bone qefe, moti e çellon veteveten! Pirolla!

shàti

Sa njerez mbaj mend qe nuk jane sot ne mesin tone, e qe ne te kaluaren jo edhe aq te larget jane zón njeri me tjetrin, per lojen, per megjen, per vijen, per ujin, per oborin etj. Mbaj mend fesatin e madhe qe behej per arsyeje te ndryshme, shpesh banale, e qe si pasoj  eskalonte zenka verbale po edhe fizike.

Ofendohej njeriu, shahej familja, poshtrohej xhinsi, ngrihej dora apo shàti ndaj njeri tjetri: "...ma ke zón rendin", "...ma ke dajt vijen", "... ti mú k'shtu, un ta bej ashtu!!!?", e sa e sa marezira qe karakterizuan njerez e njerez e poshtruan familje e fise ne te kaluaren.

Per kete qe rikujtoj nenkuptohet qe shumcka e bazoj ne kujtime te bazuara ne raste te verteta, raste qe besoj jane shume te ngjajshme me raste ne vende dhe kohera tjera por me personazhe te ndryshem.

Raste qe besoj kane fatin e njejte tragjik, keta njerez sot nuk jane mó, por mbarrja dhe emri i keq u ka ngelur, raste qe shkaktuan veprime qe me pastaj lane pasoja per nderin e gjeneratave te ardheshme, edhe me keq, jane bere sebep qe gjeneratat e ardheshme ta paguajn brez pas brezi, u lane ne trashigjimi fatin e keq, nderin e brisht, ftyren e nxime, u lane mallkimin e atyre qe u eshte bere padrejtesi.

Por sot nuk duhet te jete keshtu edhe me tutje, sot neve dím me shume, kemi guxim me te arsyeshem, tentojm te gjykojm drejt, shohim me larg. Mos e lejojm qe ngjarje te ketilla te perseriten, te mos perfundojm ne humnerat e mllefit dhe zilis, sepse aty vetem shkaterrimi lulezon e deshprimi ngelen trashigimi.

bone hajr!

Per cdo fillim viti shkollor ose viti akademik, po verehet vazhdimisht nje renje e numrit te nxenesve, renje te numrit te studenteve qe regjistrohen ne shkolle ose ne fakultete dhe e gjithe kjo pastaj behet shkas i debateve te ndryshme shoqerore, si per shembull, mbullje e paraleleve, apo edhe munges studentesh ne programe te caktuara studimore etj.

Qoft per tu arsyetuar apo per te gjet shkakun, shpesh eshte kerkuar qe te kuptohet edhe arsyeja e kesaj renje drastike ne dekeden e fundit kryesisht.

Nje shkak qe eshte permendur me standard ka qene renja e natalitetit, qe per ironi, kam qene nga ata qe me shpesh e kam permend kete fenomen, duke dash te aludoj ne faktin qe çiftet e reja e dy dekadave te fundit jane permbajt qe te bejn femije, apo edhe motive tjera qe drejtepersedrejti kane ndikuar ne zvoglimin e natiletit, sic eshte shtimi i homoseksualitetit, dicorcet e shumta.

Sot si pa hiri, rrjodhi informata nga zyrtar i larte i qeverise ne Republiken e Maqesonise se Veriut, kur deklaroj se, ne dekaden e fundit nga Maqedonia jane larguar therr 700 000 (shtateqind mije) njerez, qe i bije te jete mbi nje te treta e popullsise, qe ishte nje informat cuditrisht per mua befasuese, edhe pse boterisht dihet ky fakt qe moti. Por kur e degjon dhe e interpreron statistikisht duke e frikshme dhe deshperuese.

Duket deshperuese sepse fillon ti mendojsh shkaqet, i perjeton pasojat, e jeton te tanishme i frigesh te ardhmes, mendon thelle, shikon rreth e rrotull, kerkon shpres, i ngre duart larte, lutesh. Ja Allan, bene hajr!

shendeti n'ball

Sot ma kallzoj ni shok duke ma potencu disa here se dikush tjeter atij ia kish tregu nje mesele, te ngjajshme me ato perallat me mbret!

Paskan qene dy shok ne kohen e sulltaneve. Njeri me kalimin e kohes behet Vezir dhe afrohet me sulltanin si pasoj e punes nder vite.

Ky shoku tjeter pas nje kohe, fillon te lakmohet dhe te shtoj ambicjet dhe dal'ngadal fillon ta lute shoku Vezir qe te kerkoj nga Sulltani qe ta avancoj edhe kete poste. Veziri zotohet se te intervenoj.

Pas nje kohe kur e takon prap, shoku e pyet Vezirin, deri ku ka mbrri puna!? Veziri i thot, bisedova me Sulltanin, i cili me tha: "E njohim filanin, ai ka vlera te medha, eshte trim e bujar, i zoti e fisnik, ...do ta kemi parasyshe!" Keti shokut i bohet qefi shume, i kenaqur eshte dakorduar qe te pres kohen e duhur. 

Ka kalu nje kohe e takon Vezirin prap, prap e pyet. Veziri prap i pergjigjet, i thot "Bisedova me sulltanin, ka mendim te lerte per ty, te ka parasysh"! Shoku ndahet i kenaqur dhe vazhdon!

Kalojn gjashte a shtate takime me te njeten pergjigje por pa epilog dhe nje dite Veziri bezdiset kur ky e pyeten prap e i thot: "Degjo keru, asnjer nuk i kam fol sulltanit per ty, as ai e din kush je ti, ... nuk bohet kjo pune!!". Ky shoku duke qesh i thot: "O, e di prej fillimi se ti nuk ke fol gjó, ... por mua me vinte lezet kur m'lavdrojshe edhe ndonje here e sosesha ndonje pune ne emrin tend"!

Gaçka shkall, shenderi n'ball!

dedikim

"Nuk dua te iki, me jepni nje motiv te plakem ne vendi tim" eshte nje parrull qe shfaqet sa here qe zhvillohet ndonje aktivitet, protest apo demostrat qe kundershton korupcionin, abuzimin, vjedhjen dhe keqeperdorime tjera, zakonisht duke akuzuar drejtepersedrejti zyrtar qe kane pergjegjesi per organizimin e jetes shoqerore dhe mireqenjes sociale, e qe jane individ qe shpesh edhe kerkojn te zgjidhen nga populli.

Sa here lidhet dhe nderlidhet biseda e ngjajshme, e pa mundur eshte te konstatohet se kjo tani me eshte teme e neveritshme, pershkak se po na perseritet vazhdimisht.

Na perseritet vazhdimisht fakti, qe hajduti akuzon per vjedhje, tradhetari akuzon per tradheti, tirani akuzon per tirani, shuaresi i debatit kerkon debat, frikacaku akuzon tjetrin per munges trimerije e te tjera paradokse.

Duke harruar se keto kategori me veprimet e veta i kane kontribuar cdo te keqe qe sot ka detyruar qe shumkushe mos kete shpres ne kete vend, kane miniuar optimizmin elementar qe duhet ta kete njeriu qe te organizoj jete konform pritshmerive qe i korespondojn me moshen.

Prandaj, kush me te vertet deshiron mos ike nga ky vend, duhet kategorive te permendura me larte te ua tregoj vendin. Te distancohet nga ata, te ndeshkoj ata me vote kur vjen momenti, te permbahet edhe ne perkrahjen fiktive, p.sh. ne facebook, e lene me ne realitet, te, demostroj bindje ne vleren qe beson dhe te veproj konform asaj bindje.

Nese kjo behet fillimisht nga individi, nese ky veprim ka sinqeritetin si aure, nuk ka si ndryshe qe mos te behet veprim i cili pashmangeshem ndikimin do ta kete evident, dhe do ta sjell suksesin e deshiruar, qendrim dinjitoz ne vendlindje.

ajvar

E ka thirre nje aktivist Kryetarin e Keshillit Vendor ne telefon, edhe pasi qe hap Kryetari telefonin: 

- "Allo!"

Akrivisti me plot vetebesim i drejtohet:

- "Ku je shoç!!!?"

- "Çe, be shoç!"

- "Si je, ...si shkon!?", 

- "Mir falimenderit, ju si jeni!?", 

- "Mir, mir, ju si jeni!?"

- "Mir be çe!?"

- "Çish ka deni t're!?"

- "Hiç be çe!"

- "A e din pse t'thira!?"

- "Ho!"

- "Mo din helbet denjo qe ká, ashtu maqin, ashtu, tenxhere ajvari qe vertitet vete, mo nxhese ajvari!?"

- "Ashtu me struj!?"

- "Ho!?

- "Ej, nuk di be, ...une skom ashtu!?"

- "Helbet, denjo me din çi din!?"

- "Ej s'di bé!"

- "Si be s'din, ...ni here t'fkata t'ma sosish ni pune, nuk ma sosen!"

- "Ej, s'di be!!"

- "Si be s'din, a din t'um fkatish per vota, atehere ma xhen numrin, edhe m'thu f'kate ket f'kate ate, ni here mora t't f'kati, kot, s'di thu ...sall interesin e juve e çelloni, ...ju bli ajvar hazer, une duhet gjëth diten ta perzi ajvar!"

- "O shoç, mo be, ku ta xhi tenxheren per ajvar me motor me struj!?"

- "Nouk, skeni faj ju, ne i kina fajet çi u votojm, skini ju faj, ama do shofish, do vin zgjedhjet!?"

Kryetari e ka mbull telefonin, pak i merzitun si nuk i ka sos pune aktivistit, a aktivisti ate dite n'naksham pasi qe e ka perzi gjith diten ajvarin, shokve u lavderohet, "shume kom lujt me keytarin n'telefon", a ne vete i k'naçet se i ka siguru vetes xhokerin kur do vin zgjedhjet de ja permende Kryetarit: "Ni here t'kom f'kat n'telefon, nuk ma sose punen!"

fukarallejki

Ne librin e George Orwell "Down and Out in Paris and London" me beni per shtypje nje incident qe Orwell e pershkruan momentin kur me mikun e atij Boris, (nje ish ushtar ruse, i ushtris cariste, i ikur pas ngadhnjimit te revulucionit te Tetorit 1917 ne Paris), ne kerkim te punes (cfar do lloj pune, pas vuajtjeve qe pesonin nga varferia), vendosin ti bashkangjiten nje organizate propagandistike Komuniste, duke qene te gateshem qe Orwell te shkruaj artikuj ne anglisht per vlerat e komunizmit. 

Ketu bijen dakord ta bejn kete pune, vetem qe te fitojn ndonje para, qe ti shmangen urise qe per cdo dite behej e padurueshme, pavarsisht faktit qe Orwell aso kohe, sic deklaron, nuk ka patur bindje politike, aq me pak ndonje simpati per komunizmin apo komunistet!

Ne kete raste e pershkruan dhe ironin e momentit, kur mendon per faktin se sa e pa meshirshme eshte skamja, kur thot "Borisi u pajtua, bile harroj se ishin komunistet ata qe i vrane familjen ne kohen e ndjekjes se Carit dhe perkrahesve te tij", vetem qe te vinin tek paraja qe ti i japin fund urise.

Aty vazhdon te sjell detalin tjeter, kur u eshte kerkuar qe te paguajn antarsi ne shenje lojaliteti, te cilen e kane bere vetem me nje shume simbolike pershka se nuk kane pasur me shume para, vetem qe mos e humbin mundesin "qe ta marrin punen"! Por, per ironi te fatit, kur jane kthyer pas disa ditesh qe te marrin deturen e pare, ka rezultuar qe ajo organizate nuk eshte me aty duke mos pas asnje informat shtese se cka ka ndodhu. Por Orwell aty e konstaton, se ajo organizat ndoshta nuk ka pas asnje lidhje me komunistet, por thjeshte ka qene organizat mashtruesish te cilet kane grumbulluar para nga "antasia dhe kontributet fiktive" duke shetitue ne qytete te ndryshme te Frances.

Ky liber per here te pare eshte publikuar ne virin 1933 me pershkrime te kujtimeve te George Orwellit nga Parisi dhe Londra, e qe eshte e kendeshme te lexojet edhe nentedhjete vite me vone me plote detale dhe momente te ngjajshme me perjetomet e shume njerezve qe u ndodhin edhe sot, jo veten ne Paris apo London por gjithandej.

ignore

Me disa njerez eshte shume kollaj, kur ulesh e bisedon, merresh vesh edhe e zgjedh problemin. Por edhe me njerezit tjere eshte shume kollaj gjithashtu, me ata nuk ulesh, nuk bisedon edhe nuk ke problem.

Duket formulim satirike konstatimi, por ne realitet eshte nje mase e sigurte per te evituar probleme me kategorine e njerezve qe zakonisht burim energjije apo inspirin vjelin nga kunderthenjet qe i krijojne me njerezit.

Kesi njerezish ngjane qe kemi afer ne rrethin e ngushte, ne shoqerin e afert e ne vecanti ne skenen politike, ku nje kategori ushqehet dhe motivohet me insinuata ndaj gjithkuj, vetem dhe vetem qe te kete motiv te vazhdoj te  qendroj aktive dhe atraktive, e per kete nuk te kursen qe potencialisht te te demtoj apo diskreditoj, duke te shpifur dhe kritikuar pa baze, duke mos te te respektuar asnje te drejt elementear e lirise si vlere e garantuar.

Me kete kategori thuajse kur nuk mund te zgjedhish problem, keta bile te sjellin probleme te reja. Kjo eshte ajo kategorija qe me mir e ke ta injorojsh, mos keshe mardhenje aspak me ata, mos e njohish eshte edhe me mire. Vetem keshtu me keta mund mos keshe problem. Perndryshe keta edhe borçli te bejn edhe per ajrin qe thith ne prezenc te tyre! Ignore!

pathetic

Nje gje e di, se shume kollaj njeri mund te duket por jo vetem, mund edhe te ndjehet edhe perfundimisht te jete ne realitet, patetik, normalisht, nese me kalimin e kohes nuk ngrihet edhe i merr punet e veta ne duart e veta, sidomos sot kur shume kollaj edhe mund te perfundohet ne gjendje patetike, edhe nese fillon vetem si shaka, e lene mó te kete simptoma te tille reale.

Pathetic ne fjalor pershkruhet si gjendje e veshtire emocionale, njeri ne vuajtje, njeri i pa shprese, apo sic neve ne popull shpesh e pershkruajm si "per gjynah" dikend, apo dicka kur eshte ne gjendje te tille.

E theme kete, sepse shpesh me ndodhen qe ne kohe te fundit, te sfidohem nga ajo qe me rrethon me bindjet e kam. Dhe natyrshem kur balafaqohesh me dicka, shtohet kujdesi dhe aktivizohet instikti apo mekanizmi i mbrojtjes edhe spontanisht e ben hesap edhe veteveten, duke e pyet veten, "a thu kete cka e bej me ben te dukem patetik!?", pyetje retorike normal, se ne realitet nuk ndjehem si i tille, por kur shumcka nuk shkon sic duhet dhe ti ben cka mos, a, ne realitet "nuk ben asgje" normal se ata rreth e rrotull mund edhe te pyesen: "pse be i jep zor kaq shume ky!?, "...a nuk e sheh se gjith e kane leshu dys!?", "...a hala nuk e ka marr vesh si shkojn punet!?", "...a nuk e kupton se sot vetem interesin kryesisht matrial e shikojn njerzit!?", "...a nuk e sheh se gjith mundojn te ia lagin!?", dhe keshtu me rradhe duke kerkuar qe ne cdo pergjigje eventuale ta gjen argumentin, se ne realitet "je per gjynah"!!!

Sa do qe kjo qe po shkruaj behet per efekt ansor, thejsht per te shkruaj nje post ne blog edhe sot, kur e imponon si dilem (teme) edhe fillon pak te mendojsh, thujsh me vete, "more ka ketu dicka, kot nuk bohet ky muhabet"!? Edhe fillon te te kujtohet, kur dje ke ber nje perpjekje per dikca, askush nuk ta ka dite, ke kry nje pune, po cka lidhje "obligim e ke pas", ke ndihmu dikend pa interes, "lije be se gllup", ke keshillu dikend,  "ja ja, halli k'ti!", zotohesh per dicka, "a thu e ben, pse e ben, cish interesia ka!?" ... e via dicendo, me pyetje tjera patetike!

Pra, sidoqoft kur e menden edhe mundon ta marresh vesht, fillon edhe gjithe te te duket "patetike gjendja" edhe vazhdon ta mendojsh se ky muhabet behet edhe ndryshe, gjegjesisht mund edhe te kthehet edhe te shihet nga ana tjeter, .. patetike te jete ana tjeter!? Ndoshta "nuk i dihet, ... !?"

shisha

Me te zbrit nga vetur pas parkimit, aty karshi shikoj tre a kater tavolina ne nje lokal, ku disa djem shume te ri pinin shisha, besoj keshtu thuhet, "pinin shisha"!? E pash se ne dy tavolina ishin nga dy vete, tek tjerat kishte nga nje, te gjith me nargilen perpara! Me beni pershtypje njeri qe me ra me shume ne sy, qe e thithte me endje, uzhivate me thone!

Normal i gjith momenti ndodhi per pak sekonda, deri sa mbarova pune dhe kur u kthevà pas pak aty ishin, bile njeri e ndrronte ose e shtonte dozen ndersa tjetri i mbante surlen, nuk e di a eshte termi adekuat.

E mendova ne vete, meqe mu duken shume te ri, ja edhe kjo eshte nje marifet, nje menyre si kenaqet rinija, nje eglenxhe, nje menyre e humbjes se kohes, nje pretekst per me hy n'filma. Nuk paragjykova asgje, as qe pata kohe as qe desha.

Me te hy ne vetur e medova, se si kurr nuk me ka bë kurioz shisha, nuk kam dasht as ta provoj. Bile, nuk e di pse, por sikur me eshte duke sikur bej haram, ne qofte se e pí.

Kete piKpamje ndoshta e kam egzagjeruar kur e kam mendu ne kontekst te asaj qe ka qene karakteristik ne te kaluaren, kur njerzit kan pí hashishin, kur kan çurat duhanin, e vese te ngjajshme qe me vone kane qene tipike per ata qe kana konsumuar lendet e tjera narkotike! Prandaj as qe do te doja ta provoj ndonje here.

Por çrendesi ka, e di se nuk eshte pune e madhe per askend se une e pinose nuk e pí shishen apo duhanin, me pak per ata djemt qe nuk e çajten koken se i verente dikush, me pak merziteshin per ate se kush cka do mendoj, as ne fund te botes nuk u ka shku mendja qe dikush sot per kete do shkruje ne blog, ata e benin qejfin e vet pa kokeren e merzis, por ama edhe une e bena t'ime, ... ose rujna Zot, kjo qe bej une dikuj i duket beter shishes, nuk i dihet, a!?

shkoni be n'

Duke ndejt te obori i shkolles, duke prit qe te bjer zilja, duke shiku rreth e rrotull, duke veshtru ndryshimin total per dallim nga koha kur kam qene vete nxenes, mu kujtuan apo me sakt fillova spontanish te mendoj per ate kohe, kryesisht periudha e viteve 1985-1989!

Mu kujtua kujdestari i klases, per te cilen kur nuk kam pas nostalgji pas momentit te largimit nga shkolla fillore, bile me kohen, ashtu si qe rritesha, shume me shume e kuptoja cfar njeri i frustrum ka qene, pa hic metodik as didaktit, njeri qe pa nje pa dy bertit'te, na godit'te me shuplaka, ... ashtu shkoj, sic jetoj bërlive! Eshte njëri prej atyre qe e kam mesur si duhet mos behem ne jete! Falimenderit!

Ashtu, natyrshem rrjodhen kujtimet per shoket, klasen, edhe disa mesues tjere! Mu kujtuan momente shume banale, nuk e di pse, por shumica jane kujtime jo te mira, kujtime qe rikujtojn arogancen e mesueseve, friken si metode pune, shkopin dhe vizoren si mjet ndeshkues, ofendimin dhe perbuzejn klasore si synim, e te tjera diskriminime, uff, per pak kohe rrjodhen plot kuntime, shumica banale katekeqesisht!!!

Deri sa e shkruaj kete me kujtohen ata shoket dhe shoqet e klases qe ishin nxenes te mire, shembullor, ashtu tipa babi-mami lingi-lingi, ah, kane ngel vetem ne kujtime, sepse sot nuk e di nga jene, sepse askush nuk u bó deni xhó sendi prej tyre, per me dite dicka per ata, pervec se atehere sherbeni si njesi matese per tu krahasur me neve dhe per diskreditimin tone si katundar, malsore qe mezi integriheshim ne shoqerin kitetare, duke luftuar ne te gjitha anet per mbijetes, ne shtepi me fukarallekun, ne rruge me rrugacet, ne shkoll me shoket snoba dhe mesusat dilinxhi etj, ... lavdi! Ngelshi vetem ne kujtime, because your time is up, ... our time is know!

Ra zilja!

E mora djalin, as e pyta cka ka be, as cka ka mesur, thjesht i bindur se nuk ia vlen as nje miligram shqetsim per asgje "biri im" thash ne vete, se sot gjith sherojn komplekse, rriskun e ka caktu Allahu, mos ta nin, hilja, zullumi, shkrihen si bora para rezeve te nurit qe buron nga bindja se haku, bujarija, drejtesia dhe fisnikrija jane ato qe kur nuk e shterrin lumturin. Hajde shkojm!

kendi n'qosh

Ka nje kohe qe nuk isha ulur te kendini preferuar ne Picasso, dhe me ate mu kujtua qe nuk kisha shkruar dicka konkrete per Picasson edhe pse ne ndonje shkrim, tek-tyk kam sjell ambientin ne kontekst sepse aty i kam shkruar nje numer te madhe te piKpamje-ve qe ndoshta i keni lexuar.

Besoj nenkuptohet leht se nuk behet fjale per artistin figurativ Pablo Picasso por, per ata qe jane jashte Gostivarit, bohet fjal per kafeterin Picasso, qe e kame frekuentuar rregullisht ne 15 vitet e fundit.

Prej te Picasso une ne vete mbaj shume kujtime, shume momente te ndara me miq, shume e shume biseda, disa vendime, plot shkrime, qindra litra kafe, plot te njohur, analiza politike, takime me profile te ndryshme, mendime filozofike, momente te tymosur nga duhanxhit kryeneq, aq shume kujtime, sa qe nuk do ishte e veshtire te shkruhet nje liber me ato momente. Madje deri sa e shkruaj kete, pyetem pse mos me e bó. Jam i bindur se ka shume cka me u shkrujt. 

Picasso, ky kend ne qosh te qytetit, vend nga ku plote njerez kand ngren buken, edhe literalisht edhe metaforikisht. Vend qe shume te rinje moren pervojen e pare si kamarier, pronar serioz, besnik ndaj klientit, vend kur etika dhe morali i tyre shkrihet me sjelljen e klientit duke krijuar ambient dinjitoz per te gjithe.

Per 15 vjet jam ndjejt si ne shtepin time, i vetedishem se ndoshta u shkoj ne nerva edhe kamarierve edhe pronarit, por, as njehere nuk e mbaj mend dikush te kete bere ndonje gjest qe une do duhej ta kuptoj ndryshem, per kete u jam mirenjohes plotesisht.

Ambient ku vjen ne shprehje, morali, sherbimi cilesor, kafeja e mir, ushqimi cilesor, biseda e kendeshme, ambienti i ngrohte kur eshte ftohet dhe freskija e mengjesit kur vershohet per cdo dite nga klientet qe ne oret e mengjesit.

Tani duke qene te kendini preferuar pas piKpamjes qe shkrujta, eshte koha te lexoj! Xhorxh Orvell!

u.d

Sot per nje kohe, ne kohe me shi, per qejf, si pasoj e nostalgjise, jam marre me restaurimin e nje stripi qe eshte publikuar ne vitin 1980, ne edicionin Zlatna Serija, numer 504 me kryepersonazh Kapetan Miki me titull "Kralica Snegova"! Ishte shume fan, edhe pse stripi ishte konsiderueshem i demtuar ne balline dhe shpine, brendija ishte relativisht e ruajtur. Fatmiresisht nuk mungonte asnje faqe, keshtu qe si rezultat final pas restaurimit, stripi eshte i lexueshem, i pershtatsheme qe te mbahet ne dore dhe besoj mjaftueshem i qendrueshem qe te mbijetoj edhe 40 vitet te ardheshme, kush gjalle!?

Pasi qe perfundova weekend pojektin, e mora vesh lajmin se Arben Taravari eshte zgjedhur Ushtrues Detyre Kryetare i Partise Aleanca per Shqiptaret! Edhe, e para gje qe me shkoj ndermen, ishte teksti qe e publikova para nje kohe me titull pershtypje, ku e ndertoja hipotezen, parafrazoj se: "z. Taravari nuk dò te jete Kryetar i ASH-s!", qe ne fakt e pyeta veten, a thu gabim e pata!? Pastaj, resht mu kujtuan, debatet me miq, qe me kundershtonin pas ati teksti, duke me then se: "Arben Taravari vune per te jete Kryetar!", "...ja ja, Ai i nguli thiken mbas shpine Ziadinit, vetem te behet Kryetar!?", ...e kesi soj replika ti cilat ashiqare ishin diametraslisht ne kundershtim me supozimet e mija!!

Normalisht, une nuk reteroja nga bindja qe e kisha manifestuar tek shkrimi, edhe ata te ngratit, per hater nuk me goditnon me shume, por me uretesi e lane qe ta kuptoj vete ne momentin e duhur se sa gabim jam.

Tani, per efekt kohe, hipoteza ime mban akoma perderisa eshte zgjedhur ushtrues detyre, qe do te thot se prap mund mos jete, po edhe mund te jete!? Por ama, edhe pse kete huqje jam i gatshem ta pranoj, ngelin hipotezat tjete aty, qe ngelin te shihet si do perfundojn, qe e besoj, nuk do presim shume gjate!

Per fund, e di se nese e lexon ndonje aktivist kete, vetem do lutet, "insha'Allah gabim je", ama kush e din mire situaten, e dine se hic nuk e kam gabim, ...pytnje! Ama haj de e lóm ketu, qe prap ti kthehemi kur do jete koha!

puça i politikanve

E degjova mbrem ne interviste ne tv24, sot e pásh ne portalin Dosja, e njohi prej nje kohe, e kam gjyku e paragjyku, her jam pajtu e here nuk jam pajtu, krejtesisht ushtrojm veprimtari te ndryshme, thuajse shume pak gjera na bashkojn me z. Talat Xhaferin, aktualisht Kryetar i Kuvendit te Republikes se Maqedonise se Veriut.

Nuk do te doja, as kam mundesi te shkruaj per biografin e z.Xhaferrit, por thjesht do te shkruaj ketu komentin qe do mund ta beja ne portalin Dosja kur e kishi parashtru mundesin, "Pershkruani me nje fjale Talat Xhaferi"! Kete iniciative e kane ndermar tani me per nje kohe, ku parashtrojn mundesin te "pershkruhen" politikan te ndryshem te vendit.

Kuptohet ideja e kesaj iniciative, qe nuk do te doja te zberthje ate, prandaj edhe ne raste tjera nuk jam hamend a te shprehi mendimin, kam gjykuar se nuk ia vlen, por ne rastin sot, nuk u hamenda, sepse kisha cka te them, e qe do ta them ketu, ndoshta jo me nje fjale, por besoj me pak fjale.

Talat Xhaferi, sic po e theksoj vete mbreme ne iterviste, shume shpejt bene njezete vite qe eshte ne skenen politike, konkretisht si pjese e Kuvendit dhe ne disa poste qeveritare dhe akrualisht Kryetar Kuvendi.

E pra, me pak fjale, mund ta konstatoj se, Talat Xhaferi eshte aktualisht i vetmi politikan shqiptare ne Maqedoni, qe reflekton pervojen politike te akumuluar, qofte ne veprim apo ne manifestim. Pragmatik, praktik, politikan, i denje per detyren qe ka ushtruar! Me nje fjale, Talat Xhaferi, puça i politikanve!

banale

Let's go back to the House of the Dargon, ...oh, harova se duhet te shkruj shqip! Haj prej fillimi. Le te kthehemi prap te seriali House of the Dargon, epizodi i katert me titull 'King of the Narrow Sea'! Ku, me then te drejten ne fund te epizodit e pash titullin, dhe me beni te mendoj, po ç'lidhje kishte titulli me ate qe u pà gjate epizodit? 

E, ajo qe u pa gjat epizodit ishte ajo qe pritej, fatkeqesisht. U pane skena bizare, intriga, genjeshtra, mllef, rivalitet, epsh dhe ambice, dashuri, urejtje dhe xhelozi.

Kryeskena bizare ishte tendenca, perpjekja, legjitimimi i incestit! Nuk do ta kisha klasifikuar si 'nxitje' qe dihet se nuk do te kalonte tek publiku, por si legjitimim apo legalizim bizar i ketij vesi shkatrues per familjen, ne vecanti kur e merr parasysh produksionin gjigant te ketij projekti me gjith famen qe e sjell me vete si serial dhe influencen qe ka tek ndjeksit nepermjet aktoreve apo peronazheve.

E qarte eshte se behet fjale per bote imagjinare, per raporte te egzagjeruara se si funksionon nje shoqeri ne boten e fantazise, apo me sakte ne botene fantazise se shthurur, ku tanim me eshte legalizuar cdo sjellje bizare, por per fate te keqe me ane te rrjeteve sociale po sundon duke e ndikuar boten reale.

Pyetje legjitime do ishte, po pse i shikon, pse i ndjek!? A nuk ndodh qe vetem pse dikush i ndjek ata, ata marrin fame dhe me ate e shtojn ndikimi tek publiku! Pergjigjeja do te ishte, se, po kjo eshte shume e sakt! Dhe duhet me shtu kujdesin!

çejnxh

Perdite te lume diskutohet per nevojen per ndryshimen ne ecurin e puneve, ne shoqeri, ne politike, ne sistem arsimor, ne organizim, ne shendetesi, kerkohet ndryshim ne cilesin e sherbimeve ndaj qytetarit etj.

Keto kerkesa jane legjitime dhe detyrimisht duhet te jene te marra ne konsiderate sepse keshtu shoqerija ka avancuar ne evuluimin e saj dhe natyrshem ka arritur zhvillimin ne sferat qe i jane dashte te mbijetoj nder shekuj.

Kjo e thene teoretikisht tingellon bukur dhe nenkuptohet nese duhet ecur perpara edhe duhet te vazhdojm, por behet sa vjen edhe me e veshtire, sepse ne vazhden e te gjitha kerkesave per ndryshim, askush nuk deshiron te filloj nga vetja, nga qeliza e shoqerise, nga vete individi. Askush nuk diskuton, edhe pse e dine, se 'pse nuk ndryshojm vete!?' qe pashmangeshem ai ndryshim te reflektoj ne shoqeri qe me efetin shkak - pasoj ndryshimi i bere tek vetja te reflektoj ne shoqeri, pse nuk ndodh kjo!

Kjo ilustrohet edhe kete karikaturen shume demetuenese kur pyetet masa: "Kush deshiron ndryshime!?" ...te gjithe i ngren duart ne shenje pajtueshmerije! Kur e njeta masa pyetet: "Kush deshiron te ndryshoj!?" ... te gjithe permbahen dhe askush nuk e ngren doren! Gjithe kjo kur perceptohet dhe shikohet rreth e rrotull leht kuptohet se eshte shume e vertet! Duam ndryshime por nuk duam te ndryshojm!?

Por cka eshte ndryshimi, a thua terhekja nje hap mbrapa eshte ndryshimi i nevojshem ne vend te ati ndryshimit qe thuajse eshte i imponuar qe te perceptohet se duhet te "shkohet perpara diku!?" ...a thu ka me ja mbajt!?

era shtet

Tentimi i Albin Kurtit si Kryemister aktual i Kosoves qe te deshmoj ne praktik se cka eshte koncepti i shtetit, si funksionon shteti, cila eshte rendesia e shtetit, eshte nje hap shume serioz edhe i rendesishem per popullin shqiptare, ne vecanti ne perpjekjen qe ta shpetoj popullin shqiptar nga vete shqiptaret.

Sic mund te nenkuptohet ketyre diteve ne Kosove po ndodhen greva e punonjesve ne arsim, me kerkesen kryesore, rritjen e pagave per mesimdhenesi.

Me duhet te rezervohem qe te vlersoj nga distanca per motivet apo qellimet reale te greves. Edhe pse e kuptoj si te natyrshme te mbeshteten te gjitha kerkesat objektive te te gjitha kategorive, qe ne definicion angazhohen ne te miren publike te nje shoqerije.

Por ajo qe do te theksoja vecmas ketu, eshte deklarata e Kryemistrit sot pas takimeve me perfaqesuesit e grevisteve, kur thà: "Ata me mua janë sjellë, thua se buxheti i Kosovës është para e imja. Ato janë para të qytetarëve. Më thoshin na ndihmo si vëlla. Si vëlla të ndihmojë privatisht. Unë jam kryeministër. Ka kaluar koha kur kryeministrat bëhen vëllezër..."! 

Kjo deklarat eshte nje nivel tjeter i berjes politik ne trevat shqiptare. Nje anti bajraktarizem, nje anti nepotizem, nje shembje e veprimit me hater, nje perpjekje per demostrim praktik i regullimit te shtetit mbi organizimin e modelit te Republikes, nje grusht hundeve njerezve me ambicje dhe apetite personale etj.

E di, Kryeministri mund ta kete edhe gabim, mund mos jete edhe i sinqert ne raport me kete cfar e thot, por edhe mund te jete i sinqert, sidoqoft, ngelen fakti se nese duhet Kosova te jete shtete me nam dhe nishan, ajo behet vetem nese politika, Kryeministri dhe i gjithe sherbimi publike keshtu e sheh dhe e trajton kete shtet. Per ndryshem, ska ndryshe!

simbioze

E keni degju apo e keni lexu te gjithe besoj ate thenjen: "Sa me shume rri me njerzit aq me shume i dua kafshet"! Kjo thenje eshte riformuluar shume here edhe e njejta i eshte pershkruar se eshte thene here nga dikush e here nga dikush tjeter.

Edhe pse e di se ka ne bote plot njerez qe preferojn te shoqerohen me kafshet para se te shoqerohen me njerezit, te mbajn mace apo qene ne shtepi dhe mos "bojn" femije e tyre, prap besoj se shumica absolute e nejrzise eshte e vetedishme se dashuri e vertet eshte mes njerezve dhe pastaj pse jo edhe per kafshet besnike.

Bota e kafsheve llogaritet si bote paralele me boten e njerezve. Besoj se kafshet zgjedhin, a do te shoqerohen me njerezit e pastaj njerzit e kane ate mundesi te zgjedhin nese do te shoqerohen me kafshen.

Sidoqofte, besoj se edhe kafsha nuk e dó ate qe nuk ka energji pozitive dhe disponim te dó parasegjithash njerezit e pastaj edhe shumecka tjeter. 

Pra do kohe, me ka bere pershtypje nje analize, mos e them studim, per rolin e maces ne shtepi, te cilen edhe vete Profeti e ka cilesuar si "anvise e shtepise", ku thuej pervec tjerave: "... kur nje mace i sjell klyshët e saj tek nje shtepi, familje, ajo do te thot se i beson asaj familje dhe bene cmos te kontriboj per ate familje"!

Prandaj, natyrshmeria e raporteve duhet te jete me prioritet, se vetem ashtu krijohet simbioza e arsyeshme dhe e dobishme qe i jep kuptim real dhe cilesor jetes me koloritin e saj, gjithcka tjeter eshte devijim nga kursi u duhur dhe humbje ne kohe dhe vlere.

najn ileven

Sa video kemi pá qe perpiqen te tregojn si dhe cka ka ndodhur gjate dites se njembedhjet te shtatorit te vitit dy mije e nje!? Sa faqe raport zyrtar eshte shkruar per ate rast tragjik te asaj dite te kobeshme ku humben jeten me qindra viktima!? Sa teori jane thurur dhe zberthyer mbi ate ngjarje, sa e sa dyshime jane ngritur per te vertetet e asaj dite!? Me qinra, me mija, me miliona, me sigur!?

Por, sa e verteta eshte eshtu zbuluar ne gjitha ate perpjekje!? Shume, pake, aspak sa!? 

Nga distanca, si nje individ spektator, nuk mund te thuhet me saktesi asgje, per kete nuk kam asnje hamendje, pervec qe me nxjere konkluzione racionale me intuit qe mund te ndihmoj konform presedaneve te me hershme.

Dhe ate duke e njoh faktin e pa mohueshem se, ngjarja ka ndodhur, ngjarja ka pas shkaktare, shkaktaret kane pas motiv, motivi duhet te kete qene shume i madhe, motive te medha kane ata qe kane endrra te medha, endrra te medha kane ata kane potencial ti realizojn ato, etj.

Tani me disa vjet, mbi dy dekada, kujtohen e perkujtohen viktimat, ngushellohen familjet, eshte pranuar "realiteti" dhe te gjithe jetojn me pasojat e humbjeve te medha nga realiteti i hidhur.

Kjo deshmon se ne menyre me brutale njeriu i adaptohet te "vertetes" qe ia krijojn te tjeret rreth vetes, kete te vertet per pasoj e pranon si fate, fatekeqesi apo si taksirat dhe jeton me ate te vertete gjithe jeten duke e trashiguar ne brezat e ardheshme diku optimizmin, diku pesimizmin, diku dashurine e diku urejten.

Kjo detyrimisht na bene te mendojm dhe mesojm, qe eshte urgjente qe realitetin duhet ta krijom neve rreth nesh, per neve dhe ata qe vine pas neve. Ky realitet duhet patjeter te jete i vertet, i sakte, me harmoni dhe dashuri, se vetem ashtu mund te pretendojm lumturi.

synim

Disa vite me rradhe ndodhen qe te merrem me aktivitet qe me bute mund te quhet politik, e qe ne fakt eshte nje aktivizem qe realisht mund te quhet aktivizem qe per qellim ka kontribut per te ndertuat baza te forta te nje platforme qe do te mundesonet veprim konkret dhe me cilesor per cfar do lloj veprimi, po edhe politik ne te ardhmen.

Ne te kaluaren jo aq te larget, gjate ushtrimit te profesionit, te mesimdhenesit, kam vepruar perhere me synimin qe te ndertojm gjenerata qe do te kene aftesi, cilesi, vetebesim qe te jene autonom ne mendim, te kene mendim kritik dhe te aftesohen per veprim konkret mbi ate mendim dhe e gjitha e mbeshtjell me auren e vleres, hakut dhe mireqenjes personale dhe kolektive. 

Paralel me kete, i vetedishem qe veprimi duhet te jete shume dimensional, veprimin nuk e kam kufizur vetem ne dimesion profesional por edhe sic e permenda edhe ne forma tjera te aktivitetit, me kontravers me eshte pershkruar, aktiviteti politk! Pershka se ne kete drejtim menyrat e veprimit kane qene jo konvencionale, dhe shpesh ne kundershtim me ate qe eshte kerkuar. I vetedishen qe ajo forme e veprimit nuk do "sjell" dobi personale, perkundrazi, do te sjell telashe banale.

Por sidoqofte, edhe me heret edhe ne te ardhme nuk e kame ndermend te ndryshoj metoden e veprimit, ndoshta do te update-toj veglat por qellimi do te ngele i njete. Ngritja e qilesise te veprim, mrojtje e dinjitetit apo mbrojtje te kategorise qe i shkilet dinjiteti, distancim nga cdokush qe ne veprim demton dikend, nencmon dikend, kercnon diken.

Do te ndihmoj me ate qe mundem cdo nje qe ka per qellim do krijoj parakushte dhe kushte per harmoni qytetare, toleranc fetare dhe etnike, dhe kunderta do te luftoj cdokend qe rezikon kete stabilitet. Do te ndimoj secilin qe per qellim ka mbrojtje te familjes, nderit te femres, secilit qe do te luftoj diskriminimin dhe qasjen selektive gjate punesimit apo ngritje ne profesion, do te ndihmoj ate, qe do te jete i gateshem qe kete shoqeri ta bej te pershtateshme per te jetuar jeten dinjteshem, pa shantazhe, pa shovinizem gjinor apo cfardolloj.

Pra gjithe ata, qe me veprim bijen ndesh me dicka qe e permenda me larte, nuk ka pse dhe si te kerkojn bashkepunim, dhe gjith ata, qe mund te identifikohen me ndonje nga keto synime gjithmon tek une do te gjejn bashkepunim besnik dhe pa kushte te natyreve qe do te pamundesonin arritjeve te objektivave te permendura me larte.

I njohim shumicen qe veprojn aktualisht, fatekeqesisht koha ka mundesuar ti njohim edhe si veprojn, cka synojn, cfar aftesish kane, cfar metodash perdorin dhe per cfar realisht jane angazhuar. Shume pak nga ajo ka sjell dobi kolektive. Neve distancohemi nga ata, le ta dine.

queen/g

E kam degju para disa viteve David Icke ne nje prononcim qe si zakonisht flet per teori konspirative te ndryshme ku folte per Royal Family, preardhja, organizimi, funksionimi e te tjera referime mbi ate si dhe pse ngjajn gjerat sic ngjajn ne Familjen Mbreterore ne Angli! Shume cka thuhet aty!

Edhe pse eshte e qarte se per Familjen Mbreterore ne Angli njeriu i zakonshem mund te dije aq sa publikut te gjere i ofrohet nga ajo qe vete organizata lejon qe te dale ne publik.

Prandaj shumecka tjeter qe liferohet hyne ne kategorine e shpekulimeve, hipotezave, interpretimeve dhe perfundimisht ngrihen teorit e ndryshme qe disa jane edhe konspirative.

Por do te doja ti referohen fenomenit te mbreterores, apo gjakut mbreteror, here pas here edhe mua me ka bere te pyetem, cka e percakton ate, nga vjen, sa eshte njerzore, e sa hyne ne kategorine e efektit hyjnor, " ...ne ia japim pushtetin kuj te duam, edhe ia marrim kuj te duam" thuhet ne Kuranin Fisnik, pra eshte legjitime te kerkohen pergjigjet ne pyetjet:

A e merr pushtetin njeriu vete, duke ushtruar zullum dhe duke bere padrejtesi, dhe me ate nuk ushtron pushtet, por dhune!?

A ia jep Zoti pushtetin dikuj ne cilesin Halifullah, (zavendes i Zotit ne toke) me qellim qe ne relmin njerzor ai te siguroj drejtesi dhe barazi dhe te mbroj hakun!?

A ushtron dikush pushtetin si vegel e dikuj, me qellime te errta dhe ne sherbim te epshit dhe si rival i halifullahit, i perberuar qe ate ta devijoj deri ne diten e mbrame!?

Pra, njera nga keto duhet te jete kur dikush diku ushtron ate qe quhet pushtet, dhe me ate pushte shkakton efekte direkte dhe ansore ndaj atyre qe njihet qytetar te neneshtruar.

Edhe disa pyetje tjetera, cka ndodh kur dikush jeton si mbret, apo vdes si mbret!? Sa e rendesi ka ne cilen kategori e ka ushtruat pushtetin!? Sa rendesi ka sa ka ushtruar pushtetin!? Sa rendesi ka sa trashigimtar te hajrit ka lene pas vetes!? Cka ndodh me mbretin kur futet ne varr!? Sa ksi e sa asi!?

Ndoshta gjitha pergjigjet e ketyre pyetjeve une nuk i di, por nje gje e di sigurt, se Pushteti Absolut i takon Allahut te Lartesuar, Mbret i Mbreterve, Mirembajtes i Botrave, Sundues i Dites Gjikimit dhe Ahiretit, i pa Fillim e pa Mbarime, i Perhershem, Fuqija eshte e Atij, el LATIF!

hobbits

Nje dite kaloja neper nje rruge, ku jashte ne ate moment ishin disa femije dhe me shume gjase ishte edhe nena e tyre me ata aty. E gjitha ndodhi shume shpejt ne ate moment sepse isha duke kaluar me veture. Edhe me heret me kishte bere pershtypje ai vend, sepse mund te thuhet se obori i asaj familje eshte rruga. E kam verejtur se shumicen nga gjesendet qe neve i lejm ne obor, ajo familje i lene ne rruge, qe mund te thuhet se eshte e frekuentuat shume pershkak pozites.

Por ajo qe me beri te reflektoj ne ate moment, ishte se dera e hyrje ishte e hapur sepse nena punonte dicka jashte dhe femijet rrotulloheshin aty pari. Sic ben vaki ne trafik, mu desht te ndalem per pak sekonda, me cka spontanisht e ktheva koken dhe pash brendin e obirit.

E para gje qe me beri pershtypje ishte kroj, çeshmeja, qe ishte aty me afer deres, instiktivisht per fraksion sekondi pash femijet, ishin te paster, te lame, edhe zonja po ashtu!

Pas pak vazhdova rrugen, por vazhdova te reflektoj per pak caste. Fillova me paragjykimin, apo me sakte me romantizimin e situates, disi me nje ngrohtesi dhe me nje simpati per nenen, e cila dukshem femijet i mbante te pastert, me siguri jetonte aty me perplot kufizime, por te paster, gjysmen e besimit e kishte plotesuar. 

Ai vend ku gjindet shtepija eshte rrethuar nga shtepija te larta te cilat e ngulfatnin ate shtepize qe me obor nuk eshte hic ne shume 40-50 m², ai vend gjendet ne "mes" Gostivarit dhe me siguri gjysma e qyteteareve e parakolojn ate vend pa mos ia hudhur syte asnjehere. 

Po cka se edhe nuk ia hudhin syte, ata vazjdojn te jetojn jeten e vete me sfidat dhe komoditetin e tyre sado qe i kufizuar te jete nga pikpamja hapsinore ai komoditet. Me siguri per nga natyra i kane sfidat e ndryshme, por pa dyshim hic me shume se sa sfidat qe ti sjell luksi me vete. 

Pervec paragjykimeve dhe romantizimeve tjera qe bera ne lidhje me cka ndodhen pas mureve te atij obori dhe asaj shtepije, pas disa minutave deri te obligimi i radhes qe me doli perpara, perfundova duke u lutur qe ajo familje qofte e lumtur ashtu sic e mendova me ciltersi per ata, me shendet dhe rrisk te hajrit per ata femije dhe ata prinder.

taxisti

Besoj nje pjese bukur e mire e lexueseve potencial e kane degjuar apo kane lexuar per rastin kur Winston Churchill tregon se: “Nje dite mora nje taksi per te shkuar ne zyren e BBC-se per nje interviste. Kur mberrita, i kerkova shoferit te me priste per dyzet minuta derisa te kthehesha, por shoferi kerkoi falje dhe tha: "Nuk mundem, sepse duhet te shkoj ne shtepi per te degjuar fjalimin e Winston Churchill". Isha i habitur dhe i kenaqur me deshiren e burrit per te degjuar fjalimin tim! Keshtu qe nxora dhjete paund dhe ia dhashe taksistit pa i thene se kush isha. Kur shoferi mori parate, tha: “Do te pres me ore tetera derisa te ktheheni zoteri! Dhe le te shkoje Churchill ne ferr!” 

Nga ky incident jane nxjere shume konstatime, se si paraja ka ndikuar ne koruptimin e cdo vlere ne nje shoqeri.

Eshte nenkuptuar se si paraja ka ndikuar qe te shitet nje popull, per para eshte percajt nje familje, per para jane vrare njerez, per para eshte shite nderi, per para jane ndare miq e te tjera humbje te medha te vleres njerezore.

Vec mund ta paramendojm sot ne kohen e nje namqorlleku ekstrem, cila mund te jete qasja ndaj vlerave kundrejt lakmise ndaj parase!?

Ani, paramendo qasja ndaj secilit prej neshe sa jo relevante eshte ne krahasim me Churchill-in dhe rolin, dhe vleren qe ai ka patur per popullin anglez, ...per mbi pesedhjet vite ne sherbim te Kurores dhe popullit, edhe ne momentet me te errtane sherbim, gjate Luftes se Dyte Boterore!

Edhe me ne fund prapa: “Do te pres me ore tetera derisa te ktheheni zoteri! Dhe le te shkoje Churchill ne ferr!” 

peralle me mbret

Dje e pásh epizodin e trete te serialit House of the Dargon me titull "Second of His Name"! Verehet se eshte nje produksion i madhe, me nje casting te zgjedhur apostafat per boten qe zhvillohet ngjarja. Karakteristik te casting-u eshte se ata kur jane perzgjdhur, eshte bere kujdes qe ata te jene karakteristik edhe ne pamjen fizike.

Shume pake prej aktoreve hyne ne kategorine qe mund ti quajm, yje te aktrimit, me thone shumica jane anonim per boten, por qe pershtaten shume ne boten e imagjinuar nga George RR Martin, ne Westeros!

Duke mos dashte shume te ndalem ne gjera tjera, do te vecoja skenen qe me beni te mendoj, e qe per mua e karakterizoj epizodin e djeshem.

Skenen kur Mbretit, njerzit qe e rethojn i kishin kapur nje Dren, nje lloj i Drenit qe eshte konsideruar me mahnitesi prej gjallesave para se te shfaqen Dragojt ne Westeros, e me mahnitesi ishet konsideruar Dreni i Bardhe! 

Pas ekspedites per gjueti, te deshtuar qe te kapet Dreni i Bardhe, njerezit e mbretit kishin kapur nje Dren tjeter i "zakonshem" dhe ia mundesuan mbretit, me ritual, qe me shigjet ta godit Drenin e lidhur nga te kater anet, i pa fuqishem, qe ai, mbreti te shfry epshin!

Kjo skene menjehere pasoj nga skena ku vajza e mbretit qe ka afersi me Dargojt e cila dukshem nuk pajtohet me mbretin, e aratisur, pas mospajtimit me biseden me mbretin, diku aty large i shfaqet perpara Dreni i Bardhe, dhe pas shkembimit te shikimeve mbyllet skena.

Skena me mbretin ishte shume bizare per ta pare si e tille, por duke pas parasysh, qe ajo skene eshte e menduar mire kur eshte shkruar, aq me teper kur eshte gjiruara, dhe ne vecanti vendin qe zinte ne shfaqjen gjate epizodit, per njeriun qe reflekton, dhe di ti vendos gjerat ne kontekst, perjetohej aq reale sa qe skishte mundesi mos thuash "...kjo eshte!!!", "ky eshte realiti, i vendosur ne menyre alegorike ne nje bote te imagjinuar"!

Edhe nje jeten tone reale, kemi mbreteri, qe sundojn, vec se per rreth u vardisen dhe u sherbejn indivin qe mbretit ia bejn rrafshe ndersa vete, bashke,  thurin kurthe e bejn komplote qe ai te jete vetem kukull, te jete kunder njerezve te vete qe ne realitet i jane besnik! 

Por e verteta gjith ngadhnjen, komplotistet do te deshtojn, ata qe bejn kurthe vete do te perfundojn aty, ata qe shpifin do te ngulfaten ne vnerin e tyre, haku ngadhnjen gjithmon. Drakaris.

fejkera

Fenomeni i fake profilave ne facebook tani me eshte fenomen i vjeter, si i fenomen ka qene gjithmon prezent ne forma te ndryshme edhe ne platformat tjere, me te njejtin qellim, fshehje e identitetit te vertet te individit qe e ka bere ate profil.

Ky fenomen zaten ka qene edhe sfida kryesore e facebook-ut. Te reduktoj numrin e profilave te rrejshem si mase per parandalimin e perhapjes te lajmeve te rreme me pastaj, qe si pasoj ka rrjedh.

Rrjedhimisht jane adaptuat disa masa, filtra shtese, dhe proceduara qe te sigurohen qe sa me pake te kete profila te rreme apo keqperdorim te te njejtve.

Por sidoqofte, ky fenomen vazhdon akoma, thuajse me intesitet te njejte, por mendoj, tani me me pasoja me te vogla, pershkak se ky fenomen tani me eshte lehte i identifikueshem, per ata qe kane pak pervoj ne rrjetet sociale.

Nje indicje e lehte, apo e qarte per te identifikuar profilat e rreme eshte fakti qe, shumica e tyre trurren leht per te komentuar, kritikuar, edhe ofenduar permbajtjen, e qe nuk e bejn apo nuk mund ta bejn ata me profila autentik qe me siguri i kane ne platfomen konkrete.

Prandaj shumica e viktimave te tyre i injoron ata apo rrjedhimisht i block-on ata, edhe ate me te drejt duke pas te drejt absolute, etike, morale dhe profesionale qe atyre komenteve mos u pergjigjet, duke mos u merzit aspak per faktin se gjoja "mohohet e drejta e memdimit ndryshem", aspak, kjo kategori meriton degjenerimin dhe diskreditim konforme vepres!

E kunderta, nese dikush me profil autentik, mik nga lista e miqeve me identitet te njohur, e sheh te arsyeshme te shpalos mendimin, qendrimi, pavarsisht sa me ate nuk pajtohemi, i njejti ka te drejt absolute ta bej ate sic e mendon se eshte e arsyeshme, duke e rezervuar qe edhe neve ta bejm te njejten, dhe me ne fund edhe mos pajtohemi.

Ama per fejkerat, hejrtera, mizivirat, dallaverexhit dhe interesxhit dhe gjith ata qe fshehin doren kur e gjuajn gurin, per ata respekt minimal.

memories

Sot ne memories te facebook me doli perkujtimi te nje postimi qe e kisha bó para 10 viteve, me sakte ne vitin 2012, 4 shtator! Me beni te mendoj perseri.

Gjegjesisht kisha shkrujt me sa vijon: [ K'ti muhabetit të Peckos: "Eden den, sinko ova ke bide nivno...! une vetem i them: AMIN! ]! Kur e mendova, behet fjale per karikaturen qe ishte publikuar ne gazeten Dnevnik, nese nuk gaboj, e vizatuar tani me nga i ndjeri Darko Markovic apo sic nenshkruhej si Dar Mar.

Pra bohet fjal per nje ilustrim ku, Pecko, krye personazhi, nga distanca se bashku me djalin dhe te shoqen, shikojn se si nje familje shqiptare, verehet qarte nga veshja me plis, burri, gruja dhe gjashte femije i afrohen nje vandbanimi ku ne sfond ka xhami!

Ne vizatim pervec pamjes lexohet shprehimisht se si Pecko i thot djalit: "Nje dite, bir kjo do te jete e tyre ..! E mbaron me tre pika ku sic ngjane ne karikarura, e lene te nenkuptohet porosia, nga ku, ne kontekste nenkuptohet, ... do te jete e tyre Maqedonia!?

Atehere kesaj pune i kam thene Amin! Eshte kohe e mire, distance e mire kohore, nje dekade, qe te behet nje hesap, sa amini o bó kabull!?

Do te ishte teme e gjate sikur te benim me te vertet llogarit, ama me e bo kuturum hesapin, siç thot ai mixha: "mir ó puna, mire!" 

Gjysmen e qeverise e mban shqiptaret, opoziten e kemi stabile ne opozit, popullin e kemi ne gurbet, ska bir none qe i mba ketu me zor, Universitete ndertojm, shkolla kemi, diplomojm, tik-tokerat me te famshem i kemi prej Maqedonie e cka mos tjeter, ...apo!?

Ta shohim ku do dale pas 10, 20 viteve tjera, prandaj e shkruaj, qe ta keni e ta lexoni, e ta krahasoni ju pastaj!

ai vaket

Sot pas nje kohe te gjate e bleva gazete, qe te lexoj nga gazeta, duke pí kafenen e mengjesit. E mora gazeten 'Koha' dhe fillova ta shfletoj! I lexova tituj, edhe menjehere u "hupa" ne mendime, dhe e mora telefonin te shkruaj.

Natyrshem te paren gje qe e mendova, ishte, "nuk eshte me si parpara"!? Edhe mu kujtua ajo jeta studentore kur per cdo dite, resht, cdo mengjes e bleja gazeten Fakti, qe nga numri i pare, dhe gazeten Dnevnik! Here pas here ne faza te ndryshme gazeten Flaka, Vest, Vecer, Nova Makedonija, ne faza te ndryshme, gazeten KOHA Ditore, Rilindjen, Bujkun e te tjerat, por sot, specifikisht mu kujtua "rituali" qe praktikoja per dy-tre vite rresht.

Cdo dite te lume ne mengjes heret, per gjysem ore minimum deri nje ore, para se te shkoj ne Fakultet, me kafe, lexoja gazetat dhe pastaj e merrja diten perpara.

Kjo duhet me lehte te kuptohet nga ata qe e kujtojn kete kohe, periudhen e viteve 1995 - 1999, pas asaj gjerat moren kahje tjeter qe duhej edhe neve ndjekur ate kahje domosdoseshmerisht.

Pra lehte nenkuptohet, nuk ishte koha e smart telefonave, ishte kohe e betejave te koncepteve politike, ideologjike, koha e informimit po edhe propagandes, koha qe "solli" luften e Kosoves dhe rjedhimisht ishta koha qe solli Luften ne Maqedoni.

Me kujtohet, nje incident, anegdote do te thoja, kur ne nje rast duke lexuar gazetat si zakonisht, me afrohet nje i njohur, dhe disi me nje zë iritues dhe me ironi me thot, "... pse e ke marre `ДНЕВНИК` - un!?" E pash, edhe, sa me buzeqeshje, aq me bindje, i thash: " ...per ta kuptoj cka mendon armiku per mú!!!"

Edhe tani nga distanca kur e mendoj, mund ta them, se ajo pergjigje qe dhashe ne ate moment, si duket, pa vetedije por pashmangeshem ka patur shume ndikim ne percaktimin e veprimeve te mija te me vonshme, se sa mund ta kete ndikuar 'shokun' qe nuk foli asgje pas asaj pergjigjeje.

Eh, tani prap e them, "nuk eshte me si parpara"!? Ndryshe eshte, ama me mire.

parti e re

Sot, me sabah, si qe ben vaki, me te hapur telefonin, ne fejsbuk, me doli posti qe kishte postu dikush, ne nje grup, postin e zonj. Gjyla Çeliku, e cila pervec tjerave njoftonte edhe per regjistrimin ne Gjykate edhe formalisht te Partise "Levizja Qytetare Evropiane"! Per te cilen jam ne dijeni prej me heret qe eshte si iniciatore dhe themeluese e kesaj Partije.

Me zonjen Gjyla Celiku nuk njihem personalisht, nuk e ndjek dhe as me ndjek ne rrejtet sociale. Po pa dyshim, se jam i njoftuar me disa iniciativa qe ka nderrmare, sepse disa prej tyre jane shperndare ne internet, e disa me jane sinjalizuar ne privat nga miq dhe mikesha kryesisht te asaj, per motive te ndryshme, jo gjithmon edhe me qellim te mire.

Jam permbajte perhere ne gjykim e paragjykim me arsyetimin real, se "nuk jam ne dijeni as per kontekstin as per permbajtjen e punes dhe veprimtarise qe bene zonja Gjyla!". Gjithcka e kam llogaritur ne domenin e jetes private dhe te drejtes te pa mohueshme qe gjithsecilit te veproj sic e sheh ai ose ajo te arsyeshme!

Sot kur edhe formalisht eshte njoftuar se eshte Kryetar/e e nje Subjekti Politik, publik, mendoj se eshte nje stad tjeter i perceptimit dhe do te theme dy a tre fjale ne lidhje me iniciativat dhe jo vetem, per subjekt te ri ne skenen politike.

Gjykoj se shumica e aktivit politik sot, aktiv dhe pretendent, nuk e njeh mire skenen politike, me ate me rezulton se nuk e njeh mire politiken, fatekeqesisht kjo krijon bindjen se nuk e njeh mire as popullin shqiptare te cilit i ofrohet ti sherbej, i bije se nuk e percepton drejt identitetin e popullit shqiptare dhe dilema te ngjajshme.

Shumica prej nesh, tani me per tre a kater dekada qe jemi rrite ne iniciativa, levizje, subjekte, aktivitet klandestin dhe veprimtari te ndryshme e kemi te pashmangeshme qe mos e matim dhe mos e krahasojm gjithcka me gjithcka kur ka te bej me pretendime qe synojne drejtimin e timonit apo pushtetin mbi popullin tone, eshte e pa shmangeshme!

Ne rastin me real dhe praktik, nuk eshte sekush pillot apo kapiten anije, edhe pse cdo kush do te deshironte. Politika dhe ujrat politike nuk jane shaka, ashtu sic nuk eshte shaka qe te thirrish njerzit ne aeroplan ti shetitish ti neper mjegulla, apo ti ngarkojsh ne anije e ti nxjerish ne nje dete qe vazhdimisht eshte i trazuar, nuk eshte shaka.

Ne dekadat e fundit po ndodh dicka e madhe ne skenen politike shqiptare ne pergjithsi, po zhvillohen procese qe jane ekujvalente me dallget e detit te trazuar ku reziku eshte shume i madhe per permbytje duke mos mund te parashikohet sa do zgjas ky trazim!?

Nuk do te doja ne kete rast qe kete ta shendroj ne analize shume serioze sic eshte e nevojshme ne fakt, por thjesht do ta mbylli me kerkesen, per seriozitet maksimal, korigjim te qellimeve, retorik te pjekur dhe maturi konform moshes, qellimit deklarativ dhe nevojes reale qe populli yne ka nevoj ne keto momente.

Pa spektakel dhe atrakcion momental per hire te efektit populist, me retorik maturije, me njohuri adekuate dhe me vullnet te forte qe vetem dhe vetem te behet mire per te gjithe. E kunderta do ta çoj ne perfundim jo dinjitoz cdo kend qe kete nuk e ka parasysh, e kete sinqerisht nuk ia deshiroj askujt!

si Linkolni

Urime gjithe prinderve qe per here te pare e dergojn nje femije ne klase te pare! 🤲

Uroj sa me pake ti stresoni femijet me pritshmerite dhe qefet e juaja. Duke tentuar ti veshni juve si u pelqen e jo ata si do ndjehen mire, ndihmoni ti bejn detyrat mos i leni vete, mesoni gjera edhe leni le mesojn sende prej telefoni, mos pritni mesuesi/apo mesuesja te ua mesoj gjithe sendet, se edhe ai/ajo ka 100 mije halle edhe po te doje nuk do mundet!

E di, tash do ta keni obligim perdite ti dergoni dhe ti merrni nga obori shkolles, duke ndejt aty vere-dimer, se "ska siguri mó", ama mos i jepni zor, shumica e marrezive jane ne kokat tona, nuk eshte edhe aq keq, lironje zemren lironi femijet te kenaqen.

Prej sot do filloni te ua shihni hajrin prinderve, sepse ata do te u gjinden shume ne kete kohe. Tash do fillojn te ju shtohen edhe shpenzimet, nuk do tu dale koha, do te beni fesatë kur do harroni ta kryni obligimin qe u ka ra hise juve.

Kur do pritni te obori, femija juaj do tu duket me i bukuri, edhe tjereve ashtu do tu duket. Nenat do bejn grupe ne watts app ose viber, mjer ai babe qe do ti bjere hise te jete ne ata grupe.

Do fillojn njoftimet e para, miqesite e reja, muhabet plot, do kenaqi, eh, tek pastaj do tu kujtohet per femijet, kur do hypni n'vetur: "...si kalove zemër, ... si te duket msusja, ... me cilen ndejte!?" ...ama kot, ashtu si i keni ngjy kojshit!

Sidoqofte, kenaqi, boni cull hala, se tjeterkush ndor i ka, neve jemi ashtu per sebep, duani fort, ndihmoni, luti per ata. InshaAllah bohen te hajrit!