bota i takon

Kur ke nje ide, nje plane, nje vizion, duhet te perpiqesh, perkushtohesh maksimum qe ate ide apo ate plan ta realizojsh vete, ó une (edhe ti)! Mos prite dikush tjeter te vrapoj edhe dedikohet qe ate ta bej realitet per ty, nuk ka per te ndodhur kjo, thuajse asnjehere. Prandaj eshte shume e arsyeshme qe nese e ke te qarte vizionin, bene planin, pervishi menget, bene investimin, behu gati per sakrificen edhe grahi.

Nuk vrapon askush te realizoj endrren tende, jo se nuk done te te ndihmoj dikush, por thjeshte, nuk e shohin njerzit nga jashte ate qe shikon ti ne mendjen tende, nuk shikojn te tjeret endrren tone, nuk vizualizojn dot ate qe neve e kemi si vizion, nuk procesojn dot njejt si neve edhe te tjeret, nuk kane kapacitetin e njete te tjeret ne "manipulimin" e te dhenave, pra, gjasat jane te medha te te qenurit unik ne endrrent tone, vizionin tend, ashtu sic jane te medha mundesit te te qenurit unik ne budallalekun apo marrezine tone.

Pastja, edhe nuk e ka askush per obligim qe ti gezohet suksesit tend eventualisht, bile edhe do cuditen si ja ke dale te arrish aty ku ke arritur, cudi, gjate gjithe kohese te kane konsideruar lolo, a ti ja ke dale, halli jote!?

Prandaj vete, apo eventualisht me ate qe te done shume, qe beson shume ne ty, jo ndoshta edhe aq per madheshtin tende, sa ndoshta per faktin qe je unikat ne "marrezin" tende, sepse e di, te njeh, e di se madheshtia yte eshte mu ajo qe tane kohes perpiqesh te qendojsh i vogel edhe karshi bubrrecave!

E, ai qe te ndihmon ne kesi lloj situate, ai qe te qendron prane, ai/ajo eshte bashkeudhetari yt i denje, ai/ajo eshte shoku i jetes, miku i shtrenjte, vllau apo motra e cmuar. Per ate ia vlene cdo lloj sakrifice, atij ti duhet ti dedikohet endrra, per ate vlene te realizohet vizioni, atij/asaj i takon bota.