shtàdhëtçé

Duke pi kafe, do s'do njeri mendon, reflekton dhe nese dón, shkruan! Per shembull mendon per vet kafen. Mendon per fenomenin se si evuluojn gjerat, mendon se si kafeja sic e njohim sot aspak nuk ka ngjajshmeri me ate qe origjinal eshte bima e kafes.

Me sa dihet kokrra e kafes si frut ne habitatin e vete eshte e njome, qe eshte absolutusht e kundarta e asaj qe kokrra e kafes se pjekur perceptohet sot, te cilen perfundimisht neve e konsumojm, e shijojm dhe me tendence perfitojm nga permbajtja qe ká, kofeina. 

Nuk do ishte e re asgje nese do te mundonim te themi sot dicka rreth pop kultures qe eshte ndetuar per dhe rreth kafes, caffé epresso, caffé macchiato, caffé k'sjo kafe asoj (plus uje i tharet me gote te vogel, qe tanime nuk e sherbejn lokalet sepse o shtrejtu jeta, po ka vetem uje çeshme, uje komunal), ani, ato kerkesat nga klientet plot autoritet ndaj kamarierit: "per mua nje ekspeso", "njo t'shkurt", "njo t'gjat", "makiato me tomel t'fohet", "mú makiato pa shkùm", "shtàdhëtçé!!!", ... sa e sa stile, sa qefe!!!?

Legjenda thot se ne origjin kafeja vjen ne shprehje 'aksidemtalisht'. Pershkruhet rasti kur nje bari ka ndezur zjar me bimen e kafes dhe supozohet se, kur kokrra e kafes arrin ne fazen e pjekjes dhe me vone djegejes, leshon aromen e kendeshme te saj tipike sic e njohim sot, dhe e gjith tjetra eshte evuluim i legjendes qe shenon histori.

Kesi soj besoj shume gjera dhe trende kane evuluar. Kesi soj Zoti me Urtesin e Ati Absolute njeriut ia ka prezentuar diturin dhe i ka zbrtit furnizimin ne toke dhe e ka lene ne vullnetin e lire te njeriut, qe njeriu kenaqet me miresit dhe ta njeh kete Furnizues! I eshte lene njeriut te vendos vete a do te jete falemenderues, a do te jete njohes ose mosmirenjohes! Sa e urte, sa Meshirues Meshirberes!

Teni ti vete mund te vendosish cka do te bejsh (cka do mendojsh) kur shijon miresit tjera dhe furnizimet pa fund qe perjeton dhe shijon sot. 

A duhani!?