pce nuk fkaten

Sa here kur duam qe dikend ta vendojm per muri, ta sikletosim e ngushtojm duke i thon, "pse be nuk ma ngrite telefonin"!? Edhe nese motivi kur e ke thirre mund te kete qene banal, ska rendesi, sadisfakcioni eshte ta ngushtojsh, madje, ndoshta me qene motivi i rendesishem atehere edhe mund te gjejsh mirekuptim, do fillojsh te mendosh per arsyet e mundeshme qe mund ti kete pasur personi ne fjale, pse nuk ta ka hap telefonin!

Ama edhe, sa here degjojm dikush te lavdrohet ne stilin: "ska njeri qe nuk ia kom ngrit telefonin", apo "telefoni im eshte i hapur per secilin". Pra, duke e konsideruar veprim fisnik hapjen e telefonit, apo thuajse bene akt sublim kur ai qe eshte ofruar vete te jete sherbetor i popullit e paska hap telefonin! Mos those njerí, ndosht edhe de kerkoj statusin e shehidit!!!?

Pastaj, kur me vjen ndermend ai akti i rezistence dinjitoze: "nuk ia hapa telefonin", "ia kom fshi numrin", "as n'telefon sun m'fkase", "...ta fshish ket numer", "blok ia kom bo numrin", "... halli i atij!"! Edhe kesi momente te qendrese qe vendojn nen hije Oso Kuken apo Jakup Ferin!

E shkruj kete sepse kam perjetime nga shumica e skenareve, kam momente kur dikush nuk ma ka ngrit telefonin edhe me ka sos pune, kam momente kur dikush ma ka ngrit telefonin por nuk me ka sos pune, kam momente kur dikush nuk ma ka numrin por kur takohemi manifeston respekt, ka monente qe dikuj nuk ja kam numrin por kam konsiderat, ka shume e shume momente.

Llogjikisht parashtrohet pyetja, kjo dukiri a duhet te jete ndonje kritet per te vlersuar raportet ndernjerzore!? Me siguri se jo. Per mua me e rendesishme eshte trajtimi qe ndodhen ne vendin e ngjarjes, sa dhe si jemi per njeri tjetrin kur kemi te bejm me njeri tjetrin!? Sa me me kry pune kur kam nevoj per ty!? Sa je i interesur per mua kur nuk jame une aty!? Apo sa une jam une per ty kur ti realisht ke nevoj per mau!? Pra keto jane me te rendesishme, se cirkuset fejsbukiane, dhe telefonistike!