KALI

E postova para disa diteve ne facebook nje foto ku nje njeri qendron pran kalit te vete ne nje moment kur bie shi, me mbishkrimin: "ky njeri kalin nuk e ka len' vetem ne rebesh te shiut edhe pse me siguri ka mund te strehohet diku, por jo, ka qendru me kalin sepse e ka shok dhe bashke i perballojn sfidat! 

p.s. mesim i mir se si duhet me qendru me shoket!"

Edhe nga reagimet por edhe ne realitet po shihet se njerezit zakonish preken nga besnikria qe tregon dikush ndaj dickahit, apo ndaj dikuj! Keto histori zakonisht ngjallin emocione dhe nje dashuri te madhe per te drejten, per hakun qe duhet dhene gjerave.

Nje dilem e vogel me linden per sherr, tani, nuk e di se keto emocione vine ne shprehje sepse neve e bejm te njejten apo e kemi bere te njejten ndaj dikuj, apo pse e ka bere dikush te njejten ndaj nesh ose duke u viktimizuar kujtojm se si dikush dikur nuk e ka bere te njejten per neve!?

Cili do qofte motivi, cila do qofte situa ne fakt me duket shume pak relevante! Relevante eshte qe neve te ndjejme "xhelozi pozitive" nga ky gjest dhe te duam ta bejm te njejten vazhdimisht, te jemi vazhdimisht te gatshem qe shokun, vllaun, njeriun (edhe kafshen) kur mos e lejme vete per asgje!!!

Sa mund ta bejm perhere eshte çeshtje tjeter, madje ndoshta edhe perhere nuk do te na jepet mundesia, sepse njeriun Allahu nuk e lene ne vazhdimsi ne siklet, Ai e sprovon njerin, me te cilin ndoshta na sprovon neve! Ai mund te jete momenti vendimtar i ktheses ku ndonjeri nga neve e kalon ose nuk e kalon provimin, qofte njeri duke duruar ose tjetri duke vepruar! Moment, mesele e madhe kjo! Prandaj syte kater, mendjen top and zemren oqean!