Per kete sindrom neve "njerezit e zakonshem" degjojm, shohim, ngushllohemi, reagojm, komplementojm, mbeshtetim, urojm edhe lutemi, por a eshte mjaft, sa eshte mjaft, a e bejm ate qe duhet, a mendojm ndonjehere se cfar duhet bere saktesisht!?
Kur lexova per te mesuar dicka me teper per karakterin formal 'te dites boterore te sindromit doun' ne faqen zyrtare te OKB-se pervec te dhenave teknike, me beni pershtypje rekomandimi qe benin duke ftuar institucionet relevante dhe sektorin civil, qe te: "... observe World Down Syndrome Day in an appropriate manner.", pra, "... shenoni Diten Boterore te Sindromit Doun ne menyren e duhur."! Edhe sponteniasht e pyeta veten, cila eshte menyra e duhur!?
Edhe ajo qe natyrshem me shfaqej si perfundim racional eshte se, neve pervec manifestimit te jashtem te bashkendjenjes dhe trajtimit "ne menyren e duhur" ...DUHET te reflektojm seriozisht per rolin individual tonin, te gjithesecilit prej nesh pa perjashtim, karshi amanetit qe nga Madhnija Hujnore po komunikohet me neve nepermjet femijeve qe lindin me ndonje lloje sindromi!
Personalisht ne filozofin e perceptimit te jetes, shumcka e konsideroj amanet hujnor, qe duhet trajtuar ne menyren me besnike te mundeshme me synim te shpagimit, nese eshte e mundur, karshi Zotit, si shenje falemenderimi per miresit dhe me shpres te lenjes ftyre qe kur ti lutemi Atij te shpresojm ne pergjigje pozitive te lutjes dhe ashtu te behemi sebep i Meshires dhe Ndihmes Hyjnore, per ata qe lutemi!
Besoj se kjo keshtu duhet te funksionoj.
Duke mos dashte ta filozofoj me teper ceshtjen, konsideroj qe menyra me e duhur e shenimit duke mare si sebep diten do te ishte, te LUTEMI per meshire, shendet, durim dhe shperblim me miresi te pafund per femijet dhe prinderit, insha'Allah!
No comments:
Post a Comment