Keshtu momente na kane ndodhe edhe me çelsat, me syzet, me digitronin e televizorit! Me e forta, kur te ndodhen me ksulen, kur fillon te bejsh pirueta, "ku e kom lon ksulen"!? Bile fillon e bohesh nervoz, "... mo ma ka fsheh dikush!?"
Apo, kur je sherret, nese te ndodhe me opalaçin, tu e pas ndor opalaçin, fillont te dyshojsh "mos e lash n'kafe", "mos ma ka marr dikush, ...se filani i mbledh opalaçat, ...e ka zanat"!
Ose ai momenti, kur mendon se e ke harru telefonin, edhe merr e thirren shokun qe ke ndejt pak me pare, edhe thirren, e pyeten: "shif be mos e kom lon telefonin aty ki ishim" ... a k'ho ai, shoku bunitet, "pse be lune!?" Ti fillon e bon bie, "nuk be halis e kom!?" E ai, shoku ta kthen, "mir be, me çish m'fkaten!!!? ...o tup!??"
Edhe kur fillon te bindesh ne moment se e ke rá te shtosi i t'hallakatmes, atehere, zhytesh me te dy kembet n'lloç, edhe fillon e rrene, thu: "nuk be lujsha, ...prank t'bonat"!
Edhe ai shoku prej te ana tjeter, ashtu du e ndal telefoni, pak para se ta truse t'kuqen, e ngjon si thot: "shko ibe n'* ...!!!!" ...tyyt, tyyt, tyyt!!!!
No comments:
Post a Comment