Me terme praktike kete mund ta elaboroj me disa shembull konkrete qe kane te bejn me perditeshmerin qe na rrethon. Kemi te bejm me rastet kur dikush kandidohet, konkuron per nje post, konkuron per nje çmim, veteshpallet kandidat "per te sherbyer", dhe si rrjedhoj pas asaj kerkon mbeshtetje, kerkon vota qe te fitoj, qe te te sundoj, te te dominoj, te te lavdrohet.
Rastet jane te shumta nga e kaluara e afert, kur dikend e kemi ndihmuar dhe votuar, dhe sa ia kemi dhene shkopin (pushtetin) te parit qe ka godituar me shkopin kemi qene neve. Kemi raste kur dikuj i kemi ndihmuar te arrin nje sukses, te botoj liber, te realizoj ekspozit, te zhvilloj nje aktivite e te tjeter politik dhe jo vetem, ... te parit me te cilet e ka be krahasimin dhe te pareve qe u ka manifestuar prepotencen, kemi qene neve!
Thuajse perdite e degjoj thenjen, "ska, duhet me kerku vlla!!!" per cdo dite, per cdo dite thujase degjoj qe kur flitet per dikend, flitet me nenvlersim, me doze perbuzje, duke u dashte qe te nenkuptohet se, cfar do qofte qe mund te thuhet per tjetrin pozitive, "nuk eshte bash çashtu!!!?", se, ai ne krahasim me ate qe flet, "eshte kurnise, ...une jom xhi jom" prandaj, "nese duhet dikush me u bó denise, une jòm ç'çaj"!
Prandaj ke perpjekje qe me çdo kusht me "u bó denise", me kandidu, me hy n'qeveri, me dal n'sken, me i shty femijet me zor qe te merren me aktivitete, shpeshe edhe kunder vullnetit vete vec per ego te babes dhe nenes qe vujn nga kompleksi apo krahasimi qe u inponohet nga dikush me kompleks edhe me te madhe, ... vec me u bó denisé, se mbetem!
Po halli, tash si me vepru kur e kemi parasysh qe "kush kerkon pushtet mos ia jepni!"!?
No comments:
Post a Comment