SHYPJA

Shqiponja kish pas hap krahet, flatrat po çanin eren, ngjitej qiellit larte e me larte, fluturon krenare, me vetedije per madheshtin qe ka, me vetedije e fisnike ish drejtuar drej majes te kreshtes, te qendroj ne fronin e saj, mbrin rahat e bindur qe do te qendroj aty vete, rahat! 

Por sa prek majen me kthetrat qe te ndalet, befasi, habi, çudi, Shqiponja nuk mund ta besoj, aty ne maje nje kermill, qendron i qeshur, ashtu per gjynah, duke qesh "... g'një!!!!" me Shypen, pret reagiimin e saj!

Shypja e pyet, sa me nervoz aq me befasi: "Po, ti si mbrrine ketu! Si ka mundesi!!!"? Kermilli sa me humor, pak edhe nga frika, duke u percjell thot: "...g'një! ...duke u lëpí!!!"! 

Per pak çaste qendrojn te heshtur aty, Shypja duke tentuar ta marr vetet e Kermilli duke tentuar ta mbaj veten, nen tension dhe zhgenjim Shypja me ne fund me aroganc fol: "Si hype, mer e zbrit! Ketu fryne ere e forte, e t'thahen ligat shpejt, e me te ligavitme ketu punet nuk bohen!”

Kermilli pa nje, pa dy, e kupton se me te ligavitme larte mbrihet, ama me shqiponjen larte nuk rrihet! ...edhe duke u ligavite fillon e zbret, duke endrru "...ah si nuk isha mbret!"