I sigurt se nuk do te ia dal qe maksimum te realizoj ate qe do te llogaritej ideale, por i motivuar qe te sjell te skicuara portretet nga forografit e vogla, qe me shume gjase ne te kaluaren jane bere per motive formale, me gjase per passaport, bena perpjekje qe me nxitim, te realizoj dicka qe ne vete do te kete origjinalitetin dhe do ta ruaj ate si realizim.
Gjithsej kater portrete, te STËRGJYSHI-t, GJYSHI-t, BABA-s dhe vete UNE! Kater gjenerata burrash, qe mundesonte parasyve te konstatohen vijat e fytyres se si ndryshojn nga brezi ne brez, gjithesesi si efekt i perzierjeve gjenetike nga gjenerata ne gjenerat por edhe ngjashmerive ta pa shmangeshme autentike. Ndjenje interesant, me shume kuriozitet, kujtime, mallengjim dhe shpres, ...jete, dynja!
Nje perjetim interesant per te evokuar kujtime, per gjyshin, per baban, por edhe per stergjyshin qe nuk e mbaj mend, nuk ka qene gjalle kur jam lind, ama mbaj mend te kene folur per ate, por qe nuk e kisha pare me heret, keshtu qe gjat realizimit te portretit, fillon e kujton pershkrimet per te, dhe duke shikuar fotografin bardh e zi, edhe pse me vija te çregullta qe shkaktohen me majen e gishtit ne ekran te telefonit, e shikon se si para syve rringjallen aty me ngjyra karakteristikat dhe tiparet e nje burri eshe pse ne fotografi jo aq i thyer por i motçem, i lindur para 130 viteve.
Edhe fillon e mendon, kujton, dhe per pasoj reflekton, emocionohesh dhe intimisht je krenar se je bir i burrave qe sado qoft qe kane arrite ne jete, te kane lene faqen e bardhe, nderin, burrnin, krenari pastertin, fisnikrin, bujarin!
Nuk ka trashigimi me dinjitoze se kjo!
Kjo me bene tani te mendoj edhe me shume per kete! Dhe sigurisht e bene edhe me te nevojshme per kete edhe te reflektohet, te thuhet edhe me shume!
No comments:
Post a Comment