stoik

Filozofia e adaptimit te nje menyre te te jetuarit kù mirqenja dhe lumturia arrihen nga manifestimi i etikes tek vyrtytet qe posedojm, do te siguronte nje qendres dinjitoze ndaj sfidave te jestes nga njera ane ndersa nga ana tjeter i gjithe procesi edhe mund te te siguronte nje ndjene kenaqesie qe rrjedhimisht edhe do te na bente te lumtur edhe me te forte.

Ne esenc kjo eshte edhe baza e mesimit qe e meson stoicizmi! Nga ku edhe derivojn nocionet e rezistences stoike, qendrimit stoik etj.

Gjithe kjo njeriun e meson qe vyrtytet e veta qe i posedon ti harmonizon me natyren, apo ajo qe quhet "logjet e natyres" apo sjellje te natyrshme, duku adoptuar qasje fer apo sjellje adekuate ndaj natyrshmerise duke e shkri veten ne situat, ku konform ambientit adapton vyrytin, sjelljen!

Aty ku eshte situata e ashper, adapton ashpersin, aty ku shtyhesh, shtyn, aty ku pranohesh, pranon, aty ku goditesh, godite, e te tjera skenar. Kjo nenkupton qe mrojtja eshte pergjigje etike ndaj sulmit, injorimi do te ishte pergjigje etike kur injorohesh, buzeqeshja do te ishte sjellje etike daj ati qe para teje buzeqesh etj.

Por, praktika e deshmon shpesh here te kunderten. Mungesa e qendreses stoike prodhon, dhe arsyeton servilizmin, shkakton dorzim, stimulon shtypje dhe epsh per dominim, stimulon tradheti principesh dhe munges etike ne raportet njerzore dhe gjate kominikimit nderpersonale etj.