Besoj e keni te njohur ose me se paku e keni degjuar ndonjehere rastin kur nje person duke e cmuar dhe respektuat Sokratin per urtesin e atij, e sheh te arsyeshme ti drejtohet duke i thene: "Me duhet te ju tregoj se cka ka fol shoku juaj per juve"! Sokrati pak i befasuar por me shume i irituar e nderpret duke i thene: "Me lejo te ju pyes dicka para se te me tregoni"! Personi i gjetur ne situat te tille, "...si urdhron", i thot.
"Me lejo te ju pyes!" vazhdon Sokrati:
- Ate qe degjove nga shoku im, a e vertetove se eshte e vertet ose jo!?
- Jo!
- Ajo qe tha shoki im per mua, a eshte e mire apo e keqe!?
- E keqe!
- A do te me bej dobi nese une e di ate cka eshte folur!?
- Jo, nuk e besoj! ...pergjigjet personi!
Ateher Sokrati konstaton: "Ate qe do me tregoni, nuk eshte as e vertet, as e mire as e dobishme. Nuk kam nevoj ta di atehere, po ti cfar dobije ke te ma tregojsh"!? ... personi i turperuar ulen koken duke degjuar keshillen e fundit te Sokratit: "Pergojimi ne fillim mund edhe te duket si argetim dhe shaka, por me pastaj shkakton hidherim dhe na i helmon zemrat te gjithve"! ...pas se ciles personi largohet, te nuk i dihet emri, ndersa Sokrati rron sot e kete dite.
Kjo duhet te jete perkujtim i perditeshem i yni meqe cdo dite jemi ne situata te ngjajshme, ku ose degjojm pergojim, ose na pergojojne ose pergojojme!
Mund te paramendohet sa hidherim shkaktojm dhe sa zemra helmojm! Nese nuk e dime se eshte e vertet, nese e dime se nuk eshte e mire dhe nese e dime se ska dobi aty, le te mos e themi, amani!
No comments:
Post a Comment