Teoria heliocentrike eshte nje model i sistemit diellor i cili thote se Dielli eshte qendra e sistemit tone diellor dhe planetet rrotullohen rreth tij. Ky koncept u propozua per here te pare nga astronomi i lashte grek Aristarku i Samosit ne shekullin e III para Krishtit, por u zhvillua me tej nga Nikola Koperniku ne shekullin e XVI.
Sipas teorise heliocentrike, Toka dhe planetet e tjera levizin neper orbita rreth Diellit, dhe rrjedhimisht, Dielli eshte qendra e gravitetit per planetet tona.
Teoria heliocentrike pati ndikim te madh ne zhvillimin e astronomise dhe ne kuptimin tone te vendit te Tokes ne univers. Ajo solli ndryshime thelbesore ne perceptimin tone te hapesires dhe kozmosit. Nder te tjera, kjo teori perfundimisht konfirmoi se Toka eshte vetem nje planete ne sistemin tone diellor dhe se ka shume galaktika dhe sisteme te tjera diellore ne univers.
Sot, teoria heliocentrike pranohet pergjithesisht nga komuniteti shkencor dhe eshte baza e astronomise moderne. Ajo eshte nje nga themeloret e mjeteve tona per te kuptuar universin dhe rritur njohurite tona mbi natyren dhe rritjen e tij.
Kjo teori dukshem kontestohet nga perkrahesit e teorise geocentrike per te cilen do te shkruajm ne muhabetin e radhes, kismet neser!
No comments:
Post a Comment