Ose, keshtu na duket neve duke e gjykuar subjektivisht situaten dhe duke u vetemjaftuar vetem me shprehje ngushllimi dhe thuajse duke e tejkaluar situaten pa asnje reflektim serioz qe mund te jete ne fakte mesimi qe duhet marre kush ngelen gjalle edhe per aq sa jemi gjalle.
Me ka pas pyet njeri ne nje ndeje ne nje rast mortor, pas muhabeteve qe i beja duke racionalizu per dicka ( ai, sigurisht i irituar me ate qe them), pak me cinizem: "...si mendon ti, a mundeni ti ikim asja qe e kemi te shkrume!?"! Une me cinik se ai, ju pergjigja: "... une e di se nuk mund ti ikim, ama po shihet se mund ta nxitojm!!!!? ...defacto e mbylla muahbetin, duke mos pas nevoj to sejll argumente te qendrimit, qe: "...njeriu ia bene vetevetes", "...njeriu duhet mos e lejoj ta mashtroj djalli", "...njeriu duhet te jete mesatar", "...njeriu duhet mos e teproj", e te tjera konkluza qe duhet marrur nga konteksti i mesimeve kuranore dhe hadithit, edhe pastaj pa dyshim duhet pranuar cka eshte e shkruar ne Leudhi Mafuth dhe e percaktuar edhe ne Naten e Kadrit, ama neve duhet bere detyrate (...a e kuptoni kontekstin, ...Naten e Kadrit, a!?????????)
A doni hala, a do bohet shume!? Prandja, duhet konstante qendru ne alert (te vetedishem) mos me ra ne gracka dhe kurthe te epsheve, deshirave, ambicjeve, apetiteve, per mos me ua parapergadite parakushtet sprovave, qe mund te vine ne forma te ndryshme, qe me u sprovu vete me tragjedi me te dashurit tane dhe mos me qene vete tragjedia qe do te sprovoj te dashurit tane!!!
Qofshim te gjith nen meshiren e te Madhit Allah, qe vepra, sjellja, fjala, qendrimi, e te gjithe manifestimet tona te jene nen ambrellen e rahmetit dhe te natyrshmerise, qe ajo qe vejen me pastaj te jete e shkruar l, te cilen eshte me e lehte per ta perballuar, InshaAllah!
No comments:
Post a Comment