Ne betej me armikun edhe nese vdes, behesh hero, je martire, ndersa kunder mikut kur lufton apo luftohesh behesh tradhetar, lendohesh me shume, thehesh keq, e cka mos tjeter.
Kjo filozofi vjen ne shprehje edhe ne raportet interpersonale po edhe ndershoqerore e ne vecanti ato qe quhen interesa kombetare. Sidomos te keto raportet e fundit, goditjet jane me te neveritshme, sepse nuk eshte kollaj te hetohen se kur veprimet e caktuara jane stragji e veprimit diplomatik e kur ja e paster teke personale te kokekrisurve!?
Ndodhen kjo edhe ne nivele te larta ne mes burreshtatasve por edhe me banal, ndodhe ne raste te menaxhmenteve me te ulta institucionale. Ndodhen atehere kur veprime te caktuar ndermeren me paqartesin se cili eshte synimi final, permirsimi apo komplikimi i situates apo gjendjes!?
Sidoqoft, ndodhen si shpesh qe veprimet apo vendimet tona, me teper te jene te ndermara mbi bazen subjektive emocionale se sa mbi ndonje shqyrtim objektiv te gjendjes apo implementin te ndonje stragjegjie e cila do te koniserohej e nevojshme qe te behet ndonje sakrifice per nje qellim madhore!?
Pastaj, e tera ne fund kur shoqerohet me demagogji per te arsyetuar mjetet e pedoruar ne veprim dhe kur mungon edhe suksesi si zakonisht, atehere situata behet nje padrejtesi e neveritshme, fillojn akuzat, shtohen shpifjet edhe behemi horë!
No comments:
Post a Comment