ZEN

Koncepti i Zen-it eshte nje dimension i thelle i filozofise dhe praktikave te lashta te Lindjes, me theks te veçante ne Budizmin Zen. Pretendohet qe Zen-i synon te sjelle nje ndjenje te thelle te vetedijes dhe kuptimit permes nje qasjeje direkte dhe intuitive ndaj eksperiences se jetes. Nga nje perspektive filozofike, Zen-i thekson "mendjen fillestare" si nje burim i mprehte i qetesise dhe zgjuarsise. Permes praktikave meditative, si zazen (meditim i ulur), pjesemarresit ne rrugen e Zen-it synojne te zbulojne thelbin e vertete te vetvetes dhe te realitetit.

Nje aspekt thelbesor i Zen-it eshte perqendrimi i vemendjes ne momentin e tanishem. Pra, koncepti "ketu dhe tani" thekson rendesine qe te jetojme ne momentin aktual, duke i hequr vemendjen nga e kaluarat dhe e ardhmeja. Permes kesaj vetedije te thelle te momentit, pretendohet qe individet mund te perjetojne nje lloj qetesie dhe qendrueshmerie ne mes te zhurmes dhe trazirave te jetes se perditshme.

Nepermjet praktikave te tilla si koans (pyetje paradoksale) dhe mesimet e mesuesve te tij, Zen-i perballet me idete tradicionale dhe inkurajon shqyrtimin e thelle te misterit te egzistences. Permes kesaj qasjeje aktive te mendjes, praktikantet e Zen-it kerkojne te arrijne nje kuptim te hollesishem dhe nje lidhje me te ngushte me thelbin e vetvetes dhe botes qe i rrethon.

Synohet qe te besohet qe koncepti i Zen-it nuk eshte vetem nje teori filozofike, por nje rruge e vertete per eksperience dhe realizim personal. Permes praktikave dhe mendesise se Zen-it, njeriu synon te zbuloje nje lloj kuptimi qe tejkalon fjalet dhe konceptet konvencionale, duke hapur nje rruge te qetesise dhe perfundimit te brendshem. Namazi realishte eshte versioni i update-uar dhe me i sofistikuar i ketyre pretendineve, ama hec e bindi!