Vitet e fundit, dy tre vitet e fundit, i vogel edhe i madhe u sprovua nga gjithcka qe na u servua apo u synua, deklarua, u provua e nuk u provua (deshmua)!
Dikush e ndjejti pak e shumekush pak me shume, por, po thuajse cdo njeri humbi nga nje te dashur, e, kjo ne vete e bene gjithcka me ndryshe kete fillim dekade te tret te shekullit aktual!
Besoj ata qe humben njeri te dashur, me shume e kane vuajtur, e tani me radhe do te munde te radhitim per nga rendesia humbjet e medha: shendeti, puna, vlera, arsimi cilesor, liria (ta shkruj sa per ta shtoj tekstin, se kush ja dine vleren lirise) etj.
Por humbesit me te medhenje qe vuajn jana ata qe humben "zgjedhjet", e ketu te gjithe humben. Tani vec munde te paramendojm se ne cfar vuajtje kolektive veprohet, edhe cfar energjie vujtse qarkullon ne hapsire, e nese kjo eshte sic interpretohet si, "after effect" i imlpukimit xhindor, atehere per moment behet edhe misterioze edhe e frikshme!
Por ama, e mira eshte se vitet e fundit do vazhdojn ne vijim, edhe me humbje tjera deri ne fitoren finale!
eh!?
Tani, e di se kush e lexoj deri ketu, e para gje e arsyeshme qe do ti shkoj ndermend eshte: "ja, tash, hyni n'film ky"!!! ...edhe me vend e ke, ama e dine se edhe me vend e kam!
"Haj çao!" (Luçi stajll)
No comments:
Post a Comment